Ömrün Karmaşası
Zeminsiz kurulan hayallerin arazisinde
En kazý bulundu yüreðimin hýrpalanmýþ yaný
Sanki kirlenmemiþti dünya döndükçe kendi yönünde
Topraktan medet umar insan yeþerir doða, yeþerir hayat
Sonunda baðrýna sýkýca alýp sarsa da
Sevmeye örgütlenmiþ yüreklerde firar olur, yanmaya yakmaya yol alan
Ahtý büyük olsa da yaþanmýþlýklarýn, susmaz kemiði olmayan dil
Alýr baþýný gider anlamlý anlamsýz ne varsa, içi yakan
Çocuk olmaktan vazgeçip, büyümekti en büyük günah
Karanlýðýn karmaþasýnda düðüm düðüm saran
Kaç mevsim eskitir insan, kaç bahar kýþa kaç kýþ bahara uðrar
Seçmece deðil ki hayatýn renkleri, en mavisinden en beyazýna
Belki de hiç beklenmedik zindan karasýna
Fiyatý biçilmiþ ömrün satýr baþlýðý dünden belli midir ?
Al takke ver külah dünya
Senden ne çok alacaklý bu ömrün engebesi
Haykýrdýkça duyulmaz ki insanýn sesi
Gönül sevdanýn yolunda hep gazi
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.