ŞAVKIN GÜNEŞE AŞKI
Þavkýn Güneþe Aþký
Dudaklarým mý yanýyor, neden dilimde ateþ var ?
Ötelerde aydýnlýk, soðuk gecelerde bitiþ var
Sözlerimde feryat figan, sözlerimde edepsizlik
Gelde kurusun ruhumun kuyusu, bitsin bu dipsizlik
Mütemadiyen sokulsam, topyekûn gelsem yanýna
Sýla hasreti çekiyorken, çýkabilir miyim ki yarýna ?
Issýz bakýþlarým gezse, o tahir gözlerinin içinde
Müebbet hapis istiyorum, dalgalanan saçýnda
Ey arzularýmda yeþerttiðim, taze gelincik çiçeðim
Salýn gözlerimin önünde, ben kendimden geçeyim
Tebessüm etsen, o aþk kýrmýzýsý keskin inceliðinle
Mihrin Mahý tutulsun, çýk cama, ipekten geceliðinle
Dolunay karasý kirpiklerin, saplanýr baðrýma ok gibi
Kanayan gönül yarama, senden gayri ilaç yok gibi
Sürmesin merhemini hiç bir tabip, o zaman ölürüm
Sen leyla olmasan da olur, ben mecnun gibi gelirim
Pervane atýlýrken mum ateþine, gönlü har da hoþ
Sende aþk kokusu varken, narýnda hoþ, nurunda hoþ
Ateþi mi söndürecek Kevser ? Öyleyse Cehenneme gelsin
Ben nasýlsa cennetteyim, çünkü cennet sensin
Y. Emre ÖZDEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.