Aklanmaz artýk bu sevda.
Can/ým dedikleri alýnca sevenin canýný!
Defnedesim var kendimi, hiç gidemediðimiz uzaklara.
Özür dilerim sevgili.
Öyle bir kaç saatle kýyaslanamazdý benim sevdam.
Ömrüme adardým seni.
Bir sürü alýþkanlýkla dolduruyorum senden kalan boþluklarý.
cebime bir sürü hatýra, bitmeyen bir aþktan kalan acý gözyaþlarý.
Seni yazmak zorunda deðildim böyle sitemli.
Sen ittin beni asýp kestiðim mýsralara.
Oysa ben bir katil deðilim,
Öldürdüm seni her satýrda.
Kokun genzimde dolanan bir hasret rüzgarýyke.
Senaryosunu yazdýðýn bir aþkýn son sahnesinde unutuyorum tüm ezberlerimi.
Baþardýn artýk!
Ellerinle gömdüðün bu adamýn ardýndan yaktýðýn.
Yalan aðýtlarý sustur artýk!
Þimdi sana Dur Gitme’mi? demeliyim..
Yolun açýk olsunmu?
Dur Gitme!!!
Bensiz gittiðin hiç bir yolun açýk olmasýn.
Aldýrma sitemkar sözlerimi.
Batýr yüreðine beni.
Her sýzýda bir kez daha anla benden öte sevilemeyeceðini
Gideceksen eðer,
Unuttur kendini bana öyle git.
Korkma ah etmem arkandan gideceksen.
Gitmeye kararlý olanýn önünde kim durabilirki!
Oysa eskiden saçlarýn dalgalanýrdý mýsralarýmda.
Þimdi nasýrlý ellerimde, öfkeyle karýþýk sana akýyor satýrlarým.
Sana bakarken, adýnla þahadet getiriyor parmaklarým.
Oysa, usta bir þair deðildim zaten terk edilmiþ sevdalarýn...