Çözemedim bana bakan gözlerini, Nefret miydi? Yoksa aþksýz insanlarýn yalan aþkýna doymuþ tokluk muydu?
Bilemedim ben. Sende sevemedin ama kabul et. Herkes sahte gülüþlerini maskelemiþ yüzüne Ve gülüyorlar, Ben gülemedim.
Orta yolunu bulamadým bu mutluluðun. Ve çýkamadým insanlarýn kendini haklamak için attýðý iftiralardan. Daha fazla konuþmak gelmezdi elimden onun için sustum.
Ellerim Eylül’ü yaþýyordu. Kalbim zaten Aðustos...
Ama Aralýk yaþýyor þimdi bu aþk. Ben ne yaðmurlar, karlar geçirdim de Ayrýlýklar hep NÝSAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HCimbit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.