SEYR-İ ÂLEM GÖZLERiN (I)
Zümrüt müdür gözlerin, ýþýl ýþýl iþlenmiþ
Ay gibi, yýldýz gibi mehtapla gümüþlenmiþ
Tutunsam da ferine, þavkýnda sabahlasam
Alazýnda kavrulup, gölgende ferahlasam
Simli bir sedef taþý, titrek terli þüheda
Nazlý nazenin nurlu, bitmek bilmez o eda
Gül sineme iþledi bade sunan bakýþlar,
Mahkûmu etti beni parýldayan nakýþlar.
Nehir midir gözlerin, dalga dalga tozarsýn
Islanmýþ yüreðime, kuytulardan sýzarsýn
Yusuf’u çeken bakraç, hicabýndan pay olur
Daðdan inen dereler; helâk olur, zay’olur
Bin yýllýk buz kütlesi gülüþünle ýþýnýr
Tane tane ufalýp, yamacýna taþýnýr
Sularýn engininde tutuklayan o gözler,
Dalgasýyla ruhumu tetikleyen o gözler.
Dere midir gözlerin, gürül gürül çaðlarsýn
Ýnsanlýk alemine ab-ý hayat saðlarsýn
Yamacýna yaslanýp yosununda paslansam
Süzüm süzüm süzülen, serininde ýslansam
Kum olsam çakýl olsam, kývrýmlý yataðýnda
Su içsem kana kana, doyulmaz yutaðýnda
Düðüm düðüm dolanýp ezgi döken o gözler,
Sýzým sýzým sýzlayýp boyun büken o gözler.
Alev midir gözlerin, harýl harýl yakarsýn
Bir bakýþta ufkumun kalesini yýkarsýn
Çýrpýnýrým çaresiz, çehreni bana dönsen
Her þeyine razýyým, yeter ki bana dön! Sen
Kuþattý hararetin, sarmaladý ahýmý
Yanmýþým, yýkýlmýþým duy artýk eyvahýmý
Kandiller ýþýðýnda yol gösteren o gözler,
Alaflý bakýþýyla kor estiren o gözler.
Þarký mýdýr gözlerin, yanýk yanýk aðlatan
Yunuslara yazdýrýp ozanlara söyleten
Bestekârý kandýrýp nota nota dizdiren
Müzisyeni kýzdýrýp akordunu bozduran
Gitarýn tellerine gül deren, güller seren
Sesine nefeslenip can veren canlar veren
Keskin býçaklar gibi yaralayan o gözler,
Dert üstüne dertleri sýralayan o gözler.
Kitap mýdýr gözlerin, satýr satýr muhteva
Okunsa iki mýsra, hastalar bulur deva
Nice cümle cahili âlim eder þah eder
Cemalini görmeyen; ahlar eder, vah eder
Kitabende bir yazgý bana da yazýlsaydý
Bir gün yaþayýp senle, mezarým kazýlsaydý
Yabani ve korkulu, ürkek bakan o gözler,
Semânýn rayhasýndan gönle akan o gözler.
Þiir midir gözlerin, satýr satýr bezenmiþ
Belli ki yazan kalem, özenmiþ çok özenmiþ
Hece hece dizilmiþ, aruz beyit döþenmiþ
Kanatlanan i mgeler, lale sümbül kuþanmýþ
O gözler ki Mecnun’u çöllere düþürmüþtür
O gözler ki Kerem’e daðlarý aþýrmýþtýr
Aklýmý baþtan alýp sayýklatan o gözler,
Beni benden çalarak, tutuklatan o gözler.
Kale midir gözlerin, sýra sýra neferler
Ne mümkün düzenlensin anlý þanlý seferler
Yaþama çizgi çekip surlarýnda asýlsam
Lime lime doðranýp ateþinde yakýlsam
Söyle geçer mi? Heyhat! Söyle ey soylu kale
Bende ki bu yangýnlar, bende ki bin bir çile
Gül sineme iþledi bade sunan bakýþlar,
Mahkûmu etti beni parýldayan nakýþlar.
Aþkýn Ummaný/Ahmet EROÐLU®
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.