AĞLAMA SEVDAM
Soguk gecelerin buzlu yataðýnda
Umutsuzluðu büyüten kadýn
Hayallerin mermi gibi kaybolduðu gözlerin
Hangi karanlýðý besler koynunda
Dikenli tellere takýlýrken geleceðim
Kanlý sabahlar býraksa da düþlerim,
Hep sol yanýma
Büzülüyorum,
Tenimin inat saatlerine
Acýsýna aldýrmadan, çekiyorum sancýsýný
Gözlerime nemli hatiralar býraksan da
Yaksa da beni hücrelerimdeki ateþin
Içimde saklasam da her daim, sevgini
Hurdaya verecegim artýk, yasanmýslýklarý
Simdi gideceksin
Yaðmurun elleri yakamda, hýrpalayacak düþlerimi
Adýný yazdýgým bugulu camlar
Sessiz bir hýçkýrýkla sýðýnacak buðusuna
Kaybolacak gözlerime doðan güneþim
Kalp atýþlarim, ayaz sabahlara dolacak
Göz yaþýna bogulacak,
Üzerinde yürüdüðün kaldýrýmlar
Gölgemde büyüyen sürgün
Duvarlarý yýkýlan gece
Sokak lambalarýnda kaybolan karanlýk
Son çýrpýnýsýnda
Aglama hüzün
Aþkýn Ummaný/Ahmet EROÐLU®
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.