seni sevmek...
kömür tozu soluduðum gecelerinde
öfkemi çarpýyorum yamaçlarýna
zifiri lanetler okuyorum þimdi
o amansýz þehrin gri ve puslu akþamlarýna
þimþekler çakýyor
karanlýklar yaðýyor parkama
çýðlýk çýðlýða kuþ kanadý yüreðim
çýrpýnýyor semalarýnda
hasretimi salýyorum köþe baþlarýna
çýkmaz sokaklarýný dolaþýyorum çaresizliðin
kaçak bir tütünün ateþinde
ciðerlerimi kör edercesine
deliriyor kýzgýn bir nefes
çekiyorum zehrini içime
f tipi tutsaklýðýmdan aþýrýp müebbetini
tecrit ediyorum sesini
hýncýmý vuruyorum suskun meydanlara
boþluða salýyorum nefesini
belli belirsiz bir coðrafyanýn yitik sýnýrlarýnda
deli taylar koþturuyorum kahýrlar atlasýnda
kör bir karanlýða yürüyüp
mayýnlar patlatýyorum damarlarýmýn kýþlalarýnda
ve…
bir kere daha
bin kere daha
kýzýla kesiyor bileniyorum
ördüðü kozasýný parçalýyor bir deli arzu
boynumdaki urgana direniyorum
çekiliyorum daraðacýna
elimde musa dan kalma bir asa
kazýnýyor metastaslý hücrelerime
senden kalan ne varsa
ey acýlarýmýn derviþi
ey tükenmiþliðimin perisi
daðlanýyorum kýzgýn bir ateþte
çarmýha geriliyor bir koca beden
gel al kendini
sensin buna neden
çýplak bir þafak beliriyor
yýrtýlýyor kör karanlýklar
çocuklar sulara iþiyor
yeniden uyanýyor sokaklar
seni sevmek
kalýn çizgiler çizmektir
kýzgýn dalgalarýn satýr aralarýna
seni sevmek
dipsiz bir kuyuda oksijendir nefes nefes
en mefta zamanlarda
seni sevmek
yaðmur sonrasý bir ilkbahar sabahýnda
buram buram toprak kokusudur
bir çýnarýn gölgesine pusmak
bandýrmaktýr ekmeðini gökyüzüne
çocuksu sevdalarda
yaþamý sýnamaktýr ölümüne
biraz aðlamaktýr
biraz da anlamak
seni sevmek topraðý sýyrýlmýþ daðlardýr
derisi yüzülmüþ nesimi
serez de ipe çekilmiþ bedrettin dir
pir sultan dýr
karacoðlan dýr
seni sevmek
bende sen sende bendir
moskova’ da nazým
þarkýþla’ da veysel dir
barikatlarý yarýp
bentleri yýkmaktýr
ilmiði boynuna takýp
postalýna yapýþan iskemleye tekme atmaktýr
seni sevmek üç fidan olup
topraðýn baðrýna yatmaktýr.
bir bulutun seyrinde
halay çekmektir gökyüzüne
yeter artýk demektir
alýþkanlýklarýn çaresizliðine
seni sevmek aþktýr
seni sevmek devrimdir
çöreklenmiþ yýlgýlara inat
tükeniyorum dediðinde
çoðalmaktýr yeni doðumlara
yaþamla ölüm sýnýrýnda
baðlama çalmaktýr daðlara
korkmadan boþ bir tutanaða
imza atmaktýr
fýrtýnalara omuz çakmaktýr
kuduran sele çelme takmaktýr
seni sevmek
kuþluk vakti tutsak bir ceylaný
daðlara salmaktýr
iþte bu yüzden
bu yüzdendir ki
ayrýk otlarýnýn kýskacýnda
çizilen ve kanayan yanlarýnla
acýlarýn sarmalandýðý bir çoraklýkta
dað dað büyüdüðünü
sakýn ama sakýn unutma
þiire ses olan deðerli dostum Ebru Nil US’a saygý ve sevgimle.
HASAN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.