Ayrılıktan Ellerime Düşen Ölüm

En çok ellerini mi kokusunu mu özlediðini bilemeyeceksin hiç,
sokakta gördüðün herkesi ona benzeteceksin !
Kopuk anlarýn olacak hayattan,
kimi,neyi düþündüðünü bilmediðin…
Herkes sana bir sýr verirmiþ gibi birgün onu unutacaðýný söyleyecek,
korkacaksýn,kýzacaksýn,küseceksin hepsine…
Daha isyankar olacaksýn,
daha asi...
herþeye üzüleceksin; sokakta kalan çocuklarý,açlýktan ölen insanlarý sanki ilk kez
farkediyormuþ gibi,içine oturacak her kaybediþ…
Sonra acýna alýþacaksýn,seveceksin acýný;
ondan kalan tek gerçekliðe sarýlacaksýn !….
öðreneceksin diðer insanlar gibi yaþamayý,
herkes öðrenir çünkü…herkes gizler acýsýný ; bileceksin !…
Uyumadan önce her gece saçlarýný öptüðün o aný hatýrlayacaksýn,
gözyaþlarýn birikecek boðazýna,yutkunamayacaksýn; ama þairsen ;
hiç aðlamayacaksýn !…
Buluþtuðunuz yerlere gitmek tesellin olacak,
Gitmediðinde canýn acýyacak,gittiðinde kanayacaksýn…
Nedensiz sevemeye baþlayacaksýn sevdiði herþeyi,
nedensiz nefret edeceksin onu üzen þeylerden…
Umutsuzluk dolduracaksýn ceplerine,
taþacak…
ve sana bir sýrda ben vereyim mi ?
onu hiç unutamayacaksýn…
O mu ?
O bazen piþman olacak,
sende býraktýklarýna üzülecek,aðlayacak belki bazen…
Seni hatýrlayacak arasýra,
imlasýz depresyonlar yaþayacak kaðýtlara,
Eli telefona gidecek istemeden…
Ama seni bir daha hiç sevmeyecek;
daha önce sevmediði gibi…

yinede dönecek birgün ;kalmak için deðil,seni nasýl yýktýðýný görmek için !..

her insan izlemek ister; uðruna bir ölümü…!
Sosyal Medyada Paylaşın: