Üç suçlu Elleri kelepçeli Prangalý ayaklarý Gözlerinde umut þimþekleri çakmakta…
Mahkeme kuruldu Karar verildi Ceza kesildi Müebbet hapis çýktý bahtýna Hayallerim demir parmaklýklar ardýnda…
Dipsiz bir kuyunun girdabýna sürüklüyorum rüyalarýmý Hayallerim kadar rüyalarýmda sabýkalý Ya karabasanlar sarar Ya da sahte mutlu sahne oyunlarý Kaderine boyun eðmeli Þükretmeli idamdan kurtulduðuna…
Son görev yerine getirilirken vedalar zor olur ya hani Gözlerime dolan yaþlarý set çekip önüne durduruyorum Hani mevsim kýþ ya Hava çok soðuk dýþarýda kar yaðýyor ya Ondan dudaklarýmýn titremesi Ellerimin buz kesmesi Yüzüme tebessümü ellerimle þekillendiriyorum Asýl suçlu, aðlamaklý gözlerle bakmakta…
Acýmak, Üzülmek yok Hele vicdaným hiç devreye girmeyecek Hiç olmadýðým kadar gaddarým Oda hak ettiði cezayý çekecek…
Ýlk suçlu sen deðil misin? Sen deðil misin bu dertleri baþýma açan? Dinlemezsen sözlerimi Kendi baþýnýn dikine gidersen Üzgünüm yüreðim ama baþka çare yok Kýrdým kalemi verdim kararý Yazan yazmýþ alnýna Silinemez asla Sallanmak sonun oluyor daraðacýnda…
Firar edip gecenin zifiri karanlýðýndan Bir yýldýz gibi göz kýrpsanýz da Görmüyorum, görmeyeceðim Yalnýzlýðýmla sizsiz daha mutluyum…