Senin güçlü silahýn, benim sana olan aþkým. Vursan da yara almam her þeyi göze aldým. Esaretine girdim, hücren de mahpus kaldým. Kellemi koydum ortaya, infazýna hazýrlandým.
Yanýndaysam yeter bana, affýna sýðýnmadým. Bile bile iþledim bu suçu,cezasýna da razýyým. Ýstesem kaçardým, gitmedim mahsus kaldým. Senin leyim yeter bana, cefasýna da razýyým.
Kopuyorum dalýmdan, dökülüyorum yaprak gibi. Sensizlik bana hazan, sevmiyorum bu mevsimi. Çiçek açar dalýmdan, canlanýrým toprak gibi. Sensin benim ilk baharým, seviyorum bu mevsimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.