Üþüyorum Sustu z/aman dilendi an be an Kuruldu yalnýzlýk dizlerimin dibine B/akýþtýk çaðladý uzun bir zaman… Zuhur’un akla ziyan… Açýldý kapýlarý anýlarýn Depr/eþti bana senli anlar Titriyorum yokluðuna Z/ýlgýt z/ýlgýt sen sessiz çýðlýklarým Firari fikirler salýyorum geceye Hüzme, h/üzme sana kapanýyor gözlerim Düþüyor sen’ler çözgüsüz bilmeceye Ýlmek ilmek d/okuyor hasreti tenime kirpiklerin Ellerim uzanýyor yokluðuna Bir el ver’’ el gibi olsun varsýn’’ o el senden olsun Uzak olsun ne cýkar… Üþüyorum… Avunmaz bir ben yokluðunda varlýðýna direnç Artçýlarý dize, d/ize sürgün Son yýkýmý b/ekler ömre gönül nafile Mah/þer kalabalýðý yalnýzlýðým Ayaz çaldý, Ben yanarken sen üþüyorum Sen k/anýyorum Biliyorum vuslatýn uzak Biliyorum döngüsü tutsak Suskunluðuma susuyorum Susuyorum sana Ýçiyorum kana,kana sol yaným yanar Ýçim sen y/anarken Dýþým ben üþüyorum
Can Cezayir Aydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.