Üç Kişinin Bildiği

Üç Kiþinin Bildiði



üç kiþinin bildiði ir deðildir-
kumaþýnda bu yazýyordu gecenin.
ses etmedim oysa- içimdeki irkilen kuþ
nasýl anladý, -aðýzsýzdýr bazý þeyler
duyulur yaþam aðrýsý, demlenmiþ bir yalnýzlýða
geçirilir vicdân pusulalarý.

her çocuk Allah’ý gösteriyorsa
neresi kýble olur analarýn gözyaþlarýna?
bilmeli misin turnalarý
kanatlarýnda ezberci yaðmurlarla
geçip giden tirenleri kovalar
ah dalgalar ve kadýnlarýn özlem dedikleri
derin kuyu… (bir bakýma
esnetilmiþ bir lastik
kalbe çarpan, terbiyeci tanrý!
ah o büyük kaya…)

inletir ne zaman görsem yüzlerini
kirlere takýlmýþ ahu çemberleri
yazdan kalma bir ýslýk, sýcacýk
yorgunlarýn aðzýndaki. büyük tufan
çýngýraklý yýlanlar, alkol vecizeleri
çörletilmiþ sabah egzersizleri
yalan seviþmeler… kapý önleri
çýplak… çingene eli kadar
temiz öptüm seni…


/ en çok bir mum kendini insan sanýr
devirince kedi siyahlarý, ressamlar alçýya alýnýr
-bu göðün hâli nedir?- nasýl bu kadar ýssýz!
serser’i bir hava sorumluluðu
kokusunu ilerlerken bulurum sons’uzluða.

kelebeklerin hatrýný kim sorar
dünden baþka? öyledir
sevinçler içinde tarlaya býrakýlýr
sanki korkuluktur iki gözüm de onlara
ola ki bir yaklaþsam, geri çevirirler güzel gövdelerini!
yalnýzca güzel gövdeleri(!)
dünya, otur konuþalým,
-var bir turum daha…

rembetiko
nasýl
çýkmýþtýr
ayyuka
perdesini yýrtarak benlerin
ezilmiþliðin kutsanmýþlýðý
iki kere zor yetiþen bir çiçek gibi
yücümle büyüttüm sevgimi
sana býraktým, ektim, saçlarýn daðýtsýn diye
rüzgârlarýna…

kapý
girilir ve çýkýlýr
açý
bakýlýr ve bakýlýr
ölüm
yanýlým ve yanýltýr
yalýmlanýr eski bir mektup kendiliðinden
acýlar sað baþtan sayýlýr… (
tut ki boþ bir paragraf
boþ bir tümce
boþ bir þiir
boþ bir parantez
boþ bir günde) ne kadar kova tutturduysam
topladým hepsini
çivi çýkarttým geçmiþimden
izlerinde irin süslemeleri…


figüranýydýk hepimiz
her birimizin
ismimizle çaðýrdýk
meselâ ben isminle çaðýrdým
sen bildiðin bütün þarkýlarla arýndýn
koyu bir seviþmeden… kuþlar uykudaydý
tanrý bir numara peþinde
bulutlar yeni bir þekilde
sertleþtiriyordu iftiralarý…

ayaklarýndan çekerek
sürükledim içimdeki cesedi
ayna karþýsýna geçip
iç sesiyle sorular sordular bana
cevaplarýma ithafen
son rütuþlarýmý yaptýlar…

bunca üç nokta harcamak
deli saçmasý bir gecede
ýþýklarýmý söndüren o hissi
yakalama peþinde
ucumda lekeli her þey
ur bir bayram yeri
beynim
son horasýný tepti
geçirdim köprüleri ve nöbetleri…

belki de söylemedimdi
üç kiþinin bildiði BirÝz deðildir…


Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: