AŞK'A DERİN MÜEBBET
Demir parmaklýklar arkasýnda kalmýþ
Sana müebbetten mahpus yatar hayatým
Tozlu duvarlarýnda asýlý kalmýþ çerçeveli
Sana söyleyemediðimdir iþlemeli son sözlerim
Hep bir yere yýðýlmýþ kalmýþ seni son görüþüm
Kalmýþ senden bana gamze açan gülüþlü yüzün
Uykumdan her uyandýðýmda gelirsin aklýma
Her daim duvarýmda gördüðüm yine senin o yüzün
Baktýkça her gün tozdan solar yüzün
Dökülürken yaþlar gözlerimden silerim her gün
Sonra bir hýþýmla uyanýr kalkarým yataðýmdan
Kovarým kendimi senin bulunduðun odalardan
Toz olmuþ birikmiþ ensemde sensiz geçen yýllarým
Nefesimden iþlenmiþ kalmýþ buðulu camlara
Nakýþ örgülü saçlarýn gülüþlerin bezenmiþ
Þimdi bir yumruðumla kýracaðým bu camlara
Ne gam’dýr çekmekle tükenmez sende ömür
Her yaným keder sensiz çekmekle bitmez
Kasavet’tedir kalmýþ sende bu gönül eðlenmez
Senin derdinden beter olur verem olsa usanmaz
Býrak savrulayým bende rüzgârlarýnda
Dolansýn elim örgülü tutam saçlarýna
Yüz süreyim esintiden yüzüne sessizce
Bitmeden ömür bir buse yanaðýndan
Yürüdüðüm yollarýn her yaný þimdi kahýr
Taþýyamýyorum artýk sensizliðin yükünü
Gözlerim senden baþkasýný görmeyen kör
Kulaklar senden baþkasýný duymayan saðýr
Bir yaným olmuþ kýþ üzerime vuruyor fýrtýnan
Yýkýlmýþ ne varsa senden üzerime kalan
Kar tipi boran savuruyor bir yandan
Boþ hayallerdeyim þimdi her yaným baþka viran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.