AŞK ŞARABI
Aþkýn þarabý leb’i olmuþ bende içimde har.
Sensiz geçen her gün baþka bir alemdeyim
Yýllanmýþ artýk yýllarým yitiriyorum bir bir zayi
Ben sensiz bir köþede sessiz bir divaneyim
Hasretin bende kýrk kat yer eyledi
Çýktý yücesine þikâyetten seyran eyledi
Gezdi âlemi adýna türkü söyledi,
Þu garip gönlü bir murat’a dinletemedi
Pamuk iplik yazmasýna kör düðüm ördüðüm
Oya nakýþ iþve cilve etrafýnda pervane döndüðüm
Sürmeli kaþ hayaline kara saçlarýný ördüðüm
Yine yanan benim birde þu zavallý yüreðim
Sinemi daðla’saydým kor ateþlerde
Daðlansaydý içinde gözlerimde
Son bir defa daha baksaydým
Doyasýya bakamadýðým kara gözlerine
Aþkýn düþürdü yine beni sahra’na
Göster huzme’den ne olur bir serabýn
Tenhalarýnda aradýðým abu hayat
Ama gözlerimin baktýðý o
Leyla mýsýn?
Ben seyreyliyor um þimdi aþký
Gönlümün yücesinde düþünde
Ýçerken’de hem aþk þarabý hem mey’le
Kulaðýma fýsýldanan fesat seslerde bile
Bakýyorum hayat sensiz bir hoþ bir boþ
Ben garip saki bir yolcuyum
Han bakýyorum uðrak geçerken
Gün geçtikçe sallanýyorum
Sanki giden herkes hancý
Bir ben kalmýþým yolcu
Ýçen ölmüþ hep aþk þarabýn
Ýçmeyen bir ben kalmýþým sarhoþ
Bir ben kalmýþým diyordum aþk’sýz
Dolanýyorum ortada
Arsýz deðil riya’sýz
Aydýnlýk güne tut’sanda güm ansýz
Fani olacak beden
Aþk þarabýn içmede günahsýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.