1. beyaz ve ürkek kanatlarýnda savaþçý bir inziva düþünüyorum adýmlarým yamaçlardan damar damar çoðalýrken seyyahlýðýmýn acý ihanetini sana yansýtmýyorum
sesim ve tenim gözlerinin kafesinde umutsuz mektuplara dönüþüyor utangaç bir ýrmaðým oysa ben yetiþemiyorum suyuna/ kýzýllýðýna mahmuz güçlülüðünde gece göðüslüyor beni urbam yalnýz sana yalnýz sana sökün ediyor ve çiðneniyor tüm eskiyen çýlgýnlýklarým ödünç alýyorum senden seni adým hýrsýza çýkýyor
bilmiyorsun taþralý bir edilginim aslýnda zulamdan ortalama hüzünler sunuyorum sana ve duygularým üretmiyor artýk seni bilmiyorsun türenç adýmlarým taþlardan yansýyýp yollarýna dokunamýyor nedir suçu gezginliðimin bu kez ben de bilmiyorum
2. beyaz ve ürkek kanatlarýnda cesur bir inziva düþünüyorum ölmek çok yakýnken yaþam denen bilici kýrýyor bütün þifrelerimi rehin tuttukça gözlerindeki ýþýðý majör notalar düþüyor alnýma taþralý edilginim ben ecelsiz bir dilsizim yankým yollara geceyarýsý tinlerinde vuruyor yine de çýnarlara iðdelere gül yapraklarýna borcum yok küsmüyorum hiçbir þeye ve avuç çizgilerinle birleþen nehirlerde kayýk yüzdüren bir çocuk olmaktan usanmýyorum/ vazgeçmiyorum yaralý bir iklimim çünkü coðrafyanda masallara inanmayan uçarý bir kentliyim belki de ama vurgunum yine de bitki örtüne sesinde açan her çiçeðe sesinde ölen her yapraða
3. beyaz ve ürkek kanatlarýnda isyankar bir inziva düþünüyorum ölüme raðmen herþey olabilirim ben bu dünyada ölümden baþka/ ölümden ayrý ve sen görmeyebilirsin topraðýmý/ rengini ama bil ki aðlýyorumdur
nasýl anlatabilirim ki þimdi yerboþluðuna sýðýnmýþ kýrlangýç öykülerini bütün tohumlarým anahtarlarýný yitirirken üstelik sonrasýnda tanrýlar gizil bir yoldaþ olurken vadilerimin düzlüðünde neyleyim ki bütün hikayelerimi satýþa çýkarmýþ benden habersiz/ bela yüreðim
þimdi þemsiyesi delikli bir göçebeyim istasyonlarýnda uðramadan geçemiyorum sana sýrýlsýklamým ve hep geç kalýyorum katar kokulu yolculuklarýna/ ki sen bir türlü geçmiyorsun içimden eli kanlý tünellerden çýkýyorum sýrayla yaralý bir lokomotif olarak ve taþýyamýyorum artýk vagonlarýmý bir balýkçý barýnaðýnda saklýyorum bütün bildirilerimi senden olsun diyorum yine de olsun boðulmamak için çýrpýnýyorum bir kova deniz suyunun içinde hani o su/ anýlardan bozulup yosunlanan çürüyen eskiyen eriyen
4. beyaz ve ürkek kanatlarýnda haritasýz bir inziva düþünüyorum batýk bir kentim okyanusun dibinde orada bile terkediyorsun beni orada bile kül ediyorsun kentin tüm varoþlarýný oysa varoþlardan çýkýp gelmiþti bu yürek soygunu bu hýrsýzlýk bilmiyorsun ki denizim ben nuh’un gemisi’ne suç ortaklýðý yapýyorum ve en az çukurlarý büyüten mezarcýlar kadar yýlgýným/ ki bütün çukurlara kendimi gömüyorum ben de bir köleyim dahasý amerikanca küfreden sinema kahramanlarý gibi dünyayý kurtarýyorum kendimden
þimdi gündelik yolculuklara çýkan bavulsuz bir seçeneðim otogarlarýnda eskisi gibi yapmýyorum ama yolculuklarý emmiþ bütün otobüs biletlerini buruþturup atýyorum sonradan kanýmý içip tüküren anýlara dönüþmesin diye
metalden yapýlmýþým sanki üþüyorum kokunun yokluðunda yaman bir eriyiksin sen karþýmda/ ki çözeltilerin saydamlaþýyor ve hoyrat bir kuðu oluyorsun oysa kuðular ölü bir deniz gibi sakindirler iþte þimdi her an gidebilirim gözlerimi býrakýp sana ama sen örtün üzerine eski fotoðraflarýný bakarsýn geri dönerim þimdiye dek hiç geri dönmeyen/ bumeranglarýmla
5. beyaz ve ürkek kanatlarýnda müebbet bir inziva düþünüyorum çatýrdayan bir krallýðým sanki saraylarýnda üzgün bir soytarýyým/ kafasýnýn kesilmesini bekleyen kendimi bile güldüremiyorum ve bir türlü bitmeyen bu öyküde uzuyor yine de ömür çizgim sýðdýrýyorum yerleþtiriyorum seni içime ve inzivam varolmak kadar gerçekleþiyor adý hayat olan bu kalabalýkta çünkü soysuzlaþarak yaþanýyor tüm sevi sözcükleri yine de bütün oyuncaklarýný kýrýyorum çocukluðumun bir patikadan bir çölden geçiyorum kaybolmak için iþtahlý midyeler yutuyor beni/ küçücük kalýyorum bir lam’ýn üzerindeyim þimdi baðlýyým inceleniyorum ve ifade veriyorum iþkenceci gözlerine zerre kadar acýmýyor içim
bulvarlardan vebalý sesler yükseliyor vebalý bir aþk yakalýyor beni kollarýmdan köþebaþýný geçince vedalý bir aþka dönüþüyor bütün küfürlerim aðlýyorum ve siliniyor ayak izlerim/ delil yok aþaðý düþüyor aniden havada asýlý ne varsa hurdayým/ suçlu bir ýþýðým yaralarým çýkýyor meydana kendimi ele veriyorum/ cellatlýðýna vahþiliðine senin senin gardiyanlýðýna katilliðine/ yakalatýyorum kendimi ve susuyorum/ çýðlýðýmýn orantýsýný çözemiyorsun
6. beyaz ve ürkek kanatlarýnda tanrýsal bir inziva düþünüyorum gidiyorsun þimdi imparatorluðuna doðru bir daðýn ve arkandan toplayýp kapatýyorum gaz odalarýna bütün yanlýþlarýný ölümcül bir latin ezgisinin içindeyim oysa savaþýyorum melezliðinle senin ve kaybediyorum/ kaybettiðim ilk savaþ bu bir kýzýlderili yemini inanmýyor bu gülünçlüðe o yüzden bir çadýr deðil bir kuvözdür tenimi yakan
epriyen bir tay fotoðrafýsýn þimdi durmadan çanlar çalan o ülkede bense bir denizciyim kimliksiz gemilerde sana tanýdýðýn saðanaklarý getiriyorum sana öldüðüm rüzgarlarý fýsýldýyorum sana rehin/ künyemi baðýþlýyorum al onu/ taný adsýz bir serüvendir ne de olsa
Ali Tanyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.