MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Rehin
asi şair

Rehin





1.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
savaþçý bir inziva düþünüyorum
adýmlarým yamaçlardan damar damar çoðalýrken
seyyahlýðýmýn acý ihanetini sana yansýtmýyorum

sesim ve tenim
gözlerinin kafesinde
umutsuz mektuplara dönüþüyor
utangaç bir ýrmaðým oysa ben
yetiþemiyorum suyuna/ kýzýllýðýna
mahmuz güçlülüðünde gece göðüslüyor beni
urbam yalnýz sana
yalnýz sana sökün ediyor
ve çiðneniyor tüm eskiyen çýlgýnlýklarým
ödünç alýyorum senden seni
adým hýrsýza çýkýyor

bilmiyorsun
taþralý bir edilginim aslýnda
zulamdan ortalama hüzünler sunuyorum sana
ve duygularým üretmiyor artýk seni
bilmiyorsun
türenç adýmlarým taþlardan yansýyýp
yollarýna dokunamýyor
nedir suçu gezginliðimin
bu kez ben de bilmiyorum





2.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
cesur bir inziva düþünüyorum
ölmek çok yakýnken
yaþam denen bilici kýrýyor bütün þifrelerimi
rehin tuttukça gözlerindeki ýþýðý
majör notalar düþüyor alnýma
taþralý edilginim ben
ecelsiz bir dilsizim
yankým yollara geceyarýsý tinlerinde vuruyor
yine de çýnarlara iðdelere gül yapraklarýna borcum yok
küsmüyorum hiçbir þeye
ve avuç çizgilerinle birleþen nehirlerde
kayýk yüzdüren bir çocuk olmaktan
usanmýyorum/ vazgeçmiyorum
yaralý bir iklimim çünkü coðrafyanda
masallara inanmayan uçarý bir kentliyim belki de
ama vurgunum yine de bitki örtüne
sesinde açan her çiçeðe
sesinde ölen her yapraða





3.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
isyankar bir inziva düþünüyorum
ölüme raðmen herþey olabilirim ben bu dünyada
ölümden baþka/ ölümden ayrý
ve sen görmeyebilirsin topraðýmý/ rengini
ama bil ki aðlýyorumdur

nasýl anlatabilirim ki þimdi
yerboþluðuna sýðýnmýþ kýrlangýç öykülerini
bütün tohumlarým
anahtarlarýný yitirirken üstelik
sonrasýnda tanrýlar
gizil bir yoldaþ olurken
vadilerimin düzlüðünde
neyleyim ki bütün hikayelerimi satýþa çýkarmýþ
benden habersiz/ bela yüreðim

þimdi þemsiyesi delikli bir göçebeyim istasyonlarýnda
uðramadan geçemiyorum sana
sýrýlsýklamým
ve hep geç kalýyorum katar kokulu yolculuklarýna/ ki
sen
bir türlü geçmiyorsun içimden
eli kanlý tünellerden çýkýyorum sýrayla
yaralý bir lokomotif olarak
ve taþýyamýyorum artýk vagonlarýmý
bir balýkçý barýnaðýnda saklýyorum bütün bildirilerimi senden
olsun diyorum yine de
olsun
boðulmamak için çýrpýnýyorum
bir kova deniz suyunun içinde
hani o su/ anýlardan bozulup yosunlanan
çürüyen
eskiyen
eriyen





4.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
haritasýz bir inziva düþünüyorum
batýk bir kentim okyanusun dibinde
orada bile terkediyorsun beni
orada bile kül ediyorsun kentin tüm varoþlarýný
oysa varoþlardan çýkýp gelmiþti
bu yürek soygunu bu hýrsýzlýk
bilmiyorsun ki denizim ben
nuh’un gemisi’ne suç ortaklýðý yapýyorum
ve en az
çukurlarý büyüten mezarcýlar kadar yýlgýným/ ki
bütün çukurlara kendimi gömüyorum
ben de bir köleyim dahasý
amerikanca küfreden sinema kahramanlarý gibi
dünyayý kurtarýyorum kendimden

þimdi gündelik yolculuklara çýkan
bavulsuz bir seçeneðim otogarlarýnda
eskisi gibi yapmýyorum ama
yolculuklarý emmiþ bütün otobüs biletlerini
buruþturup atýyorum
sonradan
kanýmý içip tüküren anýlara dönüþmesin diye

metalden yapýlmýþým sanki üþüyorum kokunun yokluðunda
yaman bir eriyiksin sen karþýmda/ ki
çözeltilerin saydamlaþýyor
ve hoyrat bir kuðu oluyorsun
oysa kuðular ölü bir deniz gibi sakindirler
iþte þimdi
her an gidebilirim gözlerimi býrakýp sana
ama sen örtün üzerine eski fotoðraflarýný
bakarsýn geri dönerim
þimdiye dek hiç geri dönmeyen/ bumeranglarýmla





5.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
müebbet bir inziva düþünüyorum
çatýrdayan bir krallýðým sanki saraylarýnda
üzgün bir soytarýyým/ kafasýnýn kesilmesini bekleyen
kendimi bile güldüremiyorum
ve bir türlü bitmeyen bu öyküde
uzuyor yine de ömür çizgim
sýðdýrýyorum yerleþtiriyorum seni içime
ve inzivam
varolmak kadar gerçekleþiyor
adý hayat olan bu kalabalýkta
çünkü soysuzlaþarak yaþanýyor
tüm sevi sözcükleri
yine de bütün oyuncaklarýný kýrýyorum çocukluðumun
bir patikadan bir çölden geçiyorum kaybolmak için
iþtahlý midyeler yutuyor beni/ küçücük kalýyorum
bir lam’ýn üzerindeyim þimdi
baðlýyým
inceleniyorum
ve ifade veriyorum iþkenceci gözlerine
zerre kadar acýmýyor içim

bulvarlardan vebalý sesler yükseliyor
vebalý bir aþk yakalýyor beni kollarýmdan
köþebaþýný geçince
vedalý bir aþka dönüþüyor bütün küfürlerim
aðlýyorum ve siliniyor ayak izlerim/ delil yok
aþaðý düþüyor aniden
havada asýlý ne varsa
hurdayým/ suçlu bir ýþýðým
yaralarým çýkýyor meydana
kendimi ele veriyorum/ cellatlýðýna vahþiliðine senin
senin gardiyanlýðýna katilliðine/ yakalatýyorum kendimi
ve susuyorum/ çýðlýðýmýn orantýsýný çözemiyorsun





6.
beyaz ve ürkek kanatlarýnda
tanrýsal bir inziva düþünüyorum
gidiyorsun þimdi imparatorluðuna doðru bir daðýn
ve arkandan toplayýp kapatýyorum gaz odalarýna
bütün yanlýþlarýný
ölümcül bir latin ezgisinin içindeyim oysa
savaþýyorum melezliðinle senin
ve kaybediyorum/ kaybettiðim ilk savaþ bu
bir kýzýlderili yemini inanmýyor bu gülünçlüðe
o yüzden bir çadýr deðil
bir kuvözdür tenimi yakan


epriyen bir tay fotoðrafýsýn þimdi
durmadan çanlar çalan o ülkede
bense bir denizciyim kimliksiz gemilerde
sana tanýdýðýn saðanaklarý getiriyorum
sana öldüðüm rüzgarlarý fýsýldýyorum
sana rehin/ künyemi baðýþlýyorum
al onu/ taný
adsýz bir serüvendir ne de olsa




Ali Tanyýldýz


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.