kandahar’da kayboluþum düþüyor düþüme delhi’de raydan çýkan utanmaz bir trenin altýna yatmýþým yaþýyorum hayret ne zaman kudüs’ü develerle geçsem etiyopyalý aç bir çocuk durmadan baðýrýr göðsüme göðsüme
uyandýðýmda istanbul/ istanbul tarzý fakirliðim uyandýðýmda su yüzeyini titreten çýðlýðým/ yoksulluk mudur adý
demiþtim ki gözlerimden silmiþtim sahra iklimlerinin çýlgýnlýðýný evsiz yurtsuz bir ayýþýðý dokunmamýþtý henüz beyoðlu’nda sabaha karþý/ cam kýrýklarýndaki yüzüme yosunlu ve aðlamaklý duvarlara kaþlarýmý devirmedim hiç sarmaþýklar sarmadý kollarýmý serçeleri dudaklarýndan papatyalarý boynundan öpmedim/ öpemedim ama tüm kara ve demiryollarýnýn uzantýlarýný parmak uçlarýmla takip ettim hep eprimiþ bir haritada/ yolculuk mudur adý
günlerdir bakýþlarým çivileniyor uçurum bitimlerine dað diplerine okyanus sonsuzluðuna her gitmek yeni bir gidiþi tetikliyor yetmiyor yine de ama bir aðlasa gözlerim sarsýla sarsýla nasýl rahatlayacaðým kimbilir oysa her ölmekten bir yaþamak çýkartýyorum ben oysa her kayboluþum yeni bir kimlik ifade ediyor seri katillere
istanbul gibi aðlýyorum þimdi beyoðlu’nda bir sabah/ ipimi çeken yaðmur þaþýr þimdi serüvenci kalbim/ bak henüz vurulmamýþým/ hayret et keder midir bunun adý
ALÝ TANYILDIZ Sosyal Medyada Paylaşın:
asi şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.