barýnaktý gece kendini örtemeyen bestesinden kayýp düþmüþ sürtük bir þarký… öyle diyordu bütün falcýlar bütün hikayeciler bunu anlatýyordu
oysa ben dünyanýn orta yerinde aðlayan utangaç bir ney nefesiyim… bir bulut çektim, yüz fýrtýna üfledim þehre
bir zaman potasýnda eriyen, kederli bir küfürdü bütün sokaklarý/ falcýlar vurulmuþtu yarasýna dokunsam þarap tükürürdü darbuka söylerdi ustura çekerdi yalnýzlýðýn tenine/ hikayeciler tutuklanmýþtý kederine yapýþsam sevmekten gebermiþ bir kýzýn kaderiydi þehir/ köprüler yanmýþtý ortaya yazýlmýþ ortalama þiirler yabana firar kendi alfabesine sürgün ömürsüz öyküler hep giden hiç gelmeyen sergileri teðet geçmiþ solgun resimlerdi þehir kimliðini þaþýrdý bazen kime baksa o… kimi atsa ciðerinden cinayet sebebi…
þimdi uzat ellerini ey Ýstanbul… duy sesimi…
artýk o haþmetli koynunda onulmaz yaralarýmla ben hangi kozaya kelebek doðurayým… hangi masalýn kuyusunda boðulayým gayrý bin þiir sýksam da þu beynime iflah olmaz kalemim…
Ali K. Tanyýldýz
FOTOÐRAF: Nuri Bilge Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.