kapan(an) kapılar

Yapraklarýný dökmüþ þu aðaç kadar ýssýzdý
Ve sessiz
Kar yaðsa diye dua eden kýz çocuðunun sesini boðdular
Bir aralýk ayý
Hep yaðmur yaðdý yüzüne
Yaðmalandý
Yaralandý
Aralanmadý insaf kapýsý
Hiçbir el kapý tokmaðýna uzanmadý.





Olmakla ölmek arasý bir yerde
Göz kýrpýp kaçýyordu mutluluk
Baþka bedenlerle çarpýþtý.
Düþtü, ayaða kalktý.
Öyle hemen yýlmadý yani kadere küsüp, direndi.
Keder de ne vefalýydý!
Býrakmadý elini bir kerelik
Hep yanýnda yürüyen yol arkadaþý, sýrdaþýydý.
Sýr taþýydý yaþamak olgusu, sert
Buz gibi soðuk.





Yeltenmek bile fiil sayýlýrdý oysa.
Gecenin içine bir kibrit çakýlsa
Anlýk da olsa inanacaktý
Iþýðýn varlýðýna.
Çektiði fotoðrafý gözkapaðýna asacaktý
Ümitlerini fotoðrafa…
Sonra;
Bir uçurtmanýn peþine takýlacaktý ayaklarý
Kollarý göðe yükselecekti
Ruhu bulutlara týrmanacaktý
Yüzüne çarpan rüzgarla yarýþýrken
Hýzýndan sarhoþ
Anýmsayacaktý yaþadýðýný.
Olmadý.





Ýnanmak da inkar etmek kadar kötüydü kimi zaman
Kapýlar ve pencereler sadece içeri açýlmazdý.
Bedeninden çok ruhu süründü kapatmaya giderken
-Umut taciri kollarý-
Iþýðýn olmadýðý yerde gölge oyunlarý da olmazdý.
Kapandý onlarla beraber hülyasýna.
Büzüþtü daha az üþümek için.
Gerisi derin bir uyumaktý.
Uyudu.




Sosyal Medyada Paylaşın: