GÜL KONCASI
Ben gül koncasýyým, açarým gönülde,
Kokar her yapraðým, koparýp sevende,
Solar her yapraðým, o sýcak günlerde,
Ben gül koncasýyým köklerim bahçede.
Bahçeler süslerim, / aþýklar koparýr,/
Çok kez dikenlerim, / batardýr ellere,/
Dikeni battý der, dertlenip yakarýr,
Kýrmýzým verilir, / sevdalý gönüllere,/
Ben gül koncasýyým, insan deðilim ki,
Aklým yok fikrim yok, sizinle konuþsam,
Dilimi bilmeyen, / konuþup sevmez ki,/
Siz gonca severken, konuþup dursam.
Ben gül koncasýyým, okþayýn koncamý,
Benden zarar gelmez, okþarken sizlere,
Býrakýn o dursun, / yolmayýn yoncamý,/
Aðlamasýn koncam, / düþünce yerlere./
Bir, bir satar beni, her cingen sokakta,
A-be gönül al der, / yaklaþýp yanýna,/
Görmüþtür güzeli, / severken oracýkta,/
Almazsan bir dal gül / küfreder þanýna./
a.yüksel þanlý er