Unutacağım

Merhaba Sevgilim,
Üþüyen ellerim.

Sana gel demeyeceðim çünkü gel kelimesi tükendi dilimde.
Artýk gözlerime de senden düþler sürmeyeceðim.
Zor olacak ama sensizliði kendime yedireceðim.
Boþ boþ bakan gözlerine bir daha aþýk olmayacaðým.
Kendi yolumada taþ koyup düþmeyeceðim.
Çünkü her yere düþüþümde dizlerimin yerine kalbim kan revan oluyordu hep...
Anlayacaðýn bir daha içimi kanatmayacaðým.
Seni, sevmeye baþladýðým yerde býrakacaðým.
Soran olursa yoktu öyle bir þey diyeceðim.
Gerekirse beni vurduðun yerde seni unutacaðým.

Yine o eski-püskü sokakta oturup,
Penceremde sardunyalar yetiþtireceðim.
Yine yeþil ýþýkta karþýdan karþýya geçip,
Halk otobüsünün en arka koltuðuna oturacaðým.
Fakat penceresinden dýþarý bakarken seni bir daha hayal etmeyeceðim.

Kirlenmiþsin diyenlere,
Onsuzluk kirletti beni demeyeceðim.
Adýný duyduðum her masada hiç bir þeyi ertelemeyip,
Kadeh kadeh sen yerine, sensizliði içeceðim.

Bir þiþe rakýya seni deðiþeceðim.
Artýk saatler seni sen geçmeyecek,
Her çalan kapýya sensindir diye de koþmayacaðým.
Selamýný getirmeyecek rüzgarlar,
Seni bir çýrpýda unutup atacaðým.

Yaþadýðýmýz ne kalmýþsa, düne dair,
Hepsini unutup, kapý arkasýna asaçaðým.
Adýný þiirlerime meze yapmayýp,
Sen, kelimesini hiç bir cümlede kurmayacaðým.

Sosyal Medyada Paylaşın: