Bitti
Kozasýný karýncalar basmýþ bir kelebeðin telaþýyla yazýyorum bunlarý.
Titreyiþim parmak uçlarýmdan deðil yüreðimden geliyor kusura bakma.
Nasýl olur da kimse ulaþmasýn diye kalbinin en derinlerine sakladýðýn biri kolayca çýkýp gider ki..
Kalmak istemeyene meðer ne kadar da sýðmýþ insanýn yüreði
Ben sana deniz aþýrý ülkelerden farklý dünyalardan farklý hayatlardan yazmýyorum bunlarý
Kirpiðinin ucundan yazýyorum, gözünün bebeðinden,burnunun direðinden
Baþýmýn öksüz bir çocuk gibi devrildiði yerden yazýyorum sana
Omuz çukurundan,göðüs kafesinden ama sen yüreðimin sýzýntýsýndan oku
Tabi okuyabilirsen...
Belki bir daha görmeyeceðim yüzünü, bir daha dokunamayacaðým saçlarýna
Hoyrat bir sevdanýn son bir esintisi olarak kabul edeceðim seni
Ve sonsuza dek hiç kimseye bahsetmeyeceðim senden
Yüreðimi oturmuþ kýrgýn bir kaya gibi yosun tutuþunu izleyeceðim.
Ah nasýlda acýyor þimdi elinin deðdiði yerler
Halbuki bir yýlan gibi sýyrýlmak isterdim kendi tenimden
Zira senden kalan izlerle yaþamak kolay deðil
Yok yok aðlamayacaðým
Ama yaþanacak yine pek çok þey yaþanacak
Bir birimizden ayrý bir birimizden habersiz
Bir bebek büyütecek kadar zamanýmýz var nasýl olsa
Yaþanacak bir çok þey yaþanacak
Sokaðým da nerissa adýn da bir kýz çocuðu dolaþacak
Fotoðraflar yakýlacak kalan eþyalar atýlacak
Þimdi koca 6 yýlýmý usulca siliyorum hatýralarýmdan
Ömrünün kalaný bensiz her þey gönlünce olsun
Saðlýcakla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.