Sen bensiz Ben sensiz
Tövbemi,yeminlerimi bozdurdun asi
oldum yaradana
Müptelasý kýldýn beni umutsuzca sevdaya.,
Sensizliðini haykýrýrým kör gecelere,
Karanlýklar kulak týkar dinmeyen isyanlarýma.
Adýný dua bilip söylerken dudaklarým,
Her harfi binbir sitemle düþer karmaþýk duygulara.
Yoklugunun soguk kollarýnda sabahlarken her gece,
Gün izin almaktan utanýr yeniden dogmak için üzerime,
Hasretin paslý bir hançer gibi saplanmýþken gögsüme,
sen yeni umutlarýnla,hayallerinle þen þakrak.
Tufan sonrasý param parça limanda kalakalmýþken bedenim,
Sen çoktaaaan yelken açmýþsýn taze umutlarýna,sevdalarýna.
Hala buralardayým,bu limanda bitkin ve çaresiz,umutsuzca,
sen ise taþlaþmýþ yüreðinle,tozpembe dünyanla çook uzaklarda.
Eyy sevgil!
Yýktýgýn,paramparça ettin bu enkaza bakma,uzun yýllar yaþa.
Benim,Benimsee...
Umutlarýmsa,hayallerimse,saltanatýmsa son bulacak
ÞU SOGUK MUSALLA TAÞINDA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.