Düþler saðanak olup yaðýyor kalbimizdeki acýlara ya tutarsa hesabýna. Çok uzaklardan gelen bir dost gibi, kulaklarýmýza misafir oluyor bir name, bir týný. Ýç ferahlýðýnda yaþarýyor gözlerimiz, kucaklaþýyor yaðmur damlalarýyla
Bazen bir týný duyarsýn Çok uzaklardan
Tedavülden kalmýþ anýlar dökülür tek tek Zihninin tozlu raflarýndan
Eskiden öpeyim de geçsin derdi annem, Þimdi öpse de geçmiyor yürekte kanayan
Sureti yitik anýlarýn Güne kavuþurken raksýdýr karanlýkta,
Her düþen yaðmur damlasýnda, Esir ettim hüznümü muammaya
Göç ederken ebediyete Ve düþtü kirpiklerimden gece, Açýldý perdesi gözlerimin gökyüzüne.
Ayþe Manav Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Manav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.