Seleme bin Hişam
( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 51 )
(Hicri 14’te Mercü’s-Sufr savaþýnda þehid düþtü)
Seleme bin Hiþâm (RA)
Seleme, Hiþâm’ýn oðullarýndan biri,
O’nun dört tane daha kardeþi var idi,
Seleme’yle Hâris, iman edenlerdendi,
Diðerleri nasipsiz gürûhtu Seleme’m.
Ebû Cehil, As ve Hâlid, O’nun kardeþi,
Seleme’ye Ebû Cehil eziyet etti,
Selem ki, Ebû Cehil’in abisiydi,
Kardeþin hazmedemedi seni Seleme’m.
Eziyet ve hakaret dayanýlmaz oldu,
Böylece Seleme’ye hicret þart olmuþtu,
O, üç aylar içinde orada bulundu,
Mekke’yi aklýndan çýkaramayan Seleme’m.
Dediler ki: “Mekke halký artýk Müslüman,
Velid ve Mugire de ediverdi iman,”
Seleme’yi böylece kaplar bir heyecan,
Mekke’ye gitmeye hazýrlanýr Seleme’m.
Mekke’ye yaklaþýnca anlamýþ gerçeði,
Onur etmiþti gerisin geri dönmeyi,
Gündüz Mekke’ye girmekte mümkün deðildi,
Bir yol, gece Mekke’ye girendi Seleme’m.
Bir zaman öz vatanýnda saklanýp durdu,
Kardeþi O’nu, Mekke’de aratýp buldu,
O, Cehil denen kâfir, O’nu hapse koydu,
Menfaat kavgasý kardeþ bilmez Seleme’m.
Hapislerde bulunan çok yiðitler vardý,
Selem, Velid, Hiþam, Iyaþ bunlardandý,
Onlar, bindir çeþit iþkence altýndaydý,
Öz kardeþindi eziyet eden Seleme’m.
Hicret emri çýkýnca, kýrýlmadý zincir,
Zincirle baðlar Ebû Cehil dene kâfir,
Bedir, Uhud ve Hendek size öðretilir,
Cihadlara katýlamayandý Seleme’m.
“Dayanamaz vazgeçer” diye düþünmüþtü,
Ondaki iman, sabýr gücünü büyüttü,
Ebû Cehil’in planlarý hep suya düþtü,
Allah sevgisini kýramazlar Seleme’m.
Hz. Muhammed, esirler için dua eder,
“Allah’ým! Esir Müslümanlarý kurtar,” der,
Resûl-i Ekrem ki; bunu her sabah söyler,
Allah’tan ümidini kesmeyen Seleme’m.
Müþriklerin elinde olan üç sahabe,
Amca çocuklarý olarak bilinmekte,
Denir ki; üçünün dedesi de Mugire,
Eziyet edende kardeþindi Seleme’m.
Velid, Iyad, selem birlikte baðlanmýþ,
Onlara hep ayný iþkence uygulanmýþ,
O Velid ki: bir fýrsatýný bulup kaçmýþ,
Râsûlullah, çareler ararmýþ Seleme’m.
Râsûlullah, “Onlarý kim kurtaracak?” der,
Velid bin Velid “Ben” deyip Mekke’ye döner,
Velid, gece onlarýn iplerini keser,
Allah’ýn yardýmý gelivermiþ Seleme’m.
Müþrikler, peþlerine düþüp aramýþlar,
Rabbim’in yardýmýyla da bulamamýþlar,
Velid’in yürümekten ayaklarý kanar,
Allah Râsûlü’ne kavuþmuþtu Seleme’m.
Hz. Peygamber’in yanýnda huzura erdi,
O’nunla olmaktan pek çok keyiflendi,
Râsûlullah ki; O’na sevgi gösterirdi,
Resûlün vefatýnda üzüldü Seleme’m.
Selem, Ebû Bekir’e bey’at etmiþ,
O’nun isteðiyle, Þam Seferi’ne gitmiþ,
Ýslâm için, can siper hane hizmetteymiþ,
Allah aþkýyla yanandý Seleme’m.
Hz. Ömer devrinde, Mercü’s-Sufr harbi oldu
Seleme bin Hiþâm’da bu harpte bulundu,
O’na bu savaþta, þahadet nasip oldu,
Selamlar olsun sana ey yiðit Seleme’m.
Zalim, ahire kadar zulmüyle anýlýr,
O mazlum yürekler için, destan yazýlýr,
Haklý ve haksýz dergah-ý divana varýr,
Mahþerde bir büyük hesap vardýr yiðidim.
Cehil, cahilliðiyle daim anýlacak,
Kötüler hanesine, zalim yazýlacak,
Sahabe hayatý, bize örnek olacak,
Ýyilerden ders almak gerekir yiðidim.
Bil kendini, Hakk aþkýyla yansýn yüreðin,
Hakk, Allah dedikçe, bükülmesin bileðin,
Kara toprak deðil mi, senin gideceðin?
Dünyada gönül yýkmaya deðmez yiðidim.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.