Sen Gidince

Sen gidince;
Ay düþüyor sisli gözyaþlarýna denizin.
Denizse yutuyor atýlan her aðý.
Bezgin dolaþýyor sen gidince martýlar.
Fýrtýnalar nasýl koþuyor bilemezsin.

Hep kuþku içindedir yakamozlar.
Yüreðinde hep korkular saðýlýyor.
Geride ne varsa, ne varsa geride,
Bütün sevinçlerim, allý pullu gemilerde gizleniyor.

Sen gidince yelkenler sýrýlsýklam
Dümeni kýrýk, yapayalnýz bir dalgayým.
Ne çok aðladýðýmý ben bilirim ancak.
Bilmediðim, nedendir bu kaçýþlar.
Nedendir küçük balýklarýn sýrra kadem basýþý?

Þu tabelasýnda Deniz Kýzý resmi olan,
Þu hep kulaklarýmý yýrtan hýrýltýlarla
Pencereme dolan,
Arabesk naðmelerle nara atan çýðlýklar bile,
Þimdi halay çekerek giriyor arsýzca dizelerime.

Bir gül derin sularda üþüyor sen gidince.
Her gül, dilinde yanýk bir türküyle sazlarý sürüyor.
Bir avuç beyaz köpük,
Ve yine düþüp düþmemekte kararsýz
Yorgun dalga artýklarý
Yanýp tutuþuyor ýslak kum taneleri arasýnda.

Hep hüzün oluyor hep maviyle dertleþiyorum sen gidince.

Sen gidince sevmeyi unutuyor kumrular.
Bir çift balýk, zýt kutuplarda dolaþýyor.
Boþuna deðil bütün yazdýklarým aslýnda.
Aslýnda sana yazamadýklarým;
Dayatmadýr bütün ayrýlýklara, kýrgýnlýklara,
Yunuslara, balinalara, nesli tükenen zenginliklere
Ve ölüme ve hasrete açýlmayan yelkenlere dayatmadýr.




Sosyal Medyada Paylaşın: