Kör Bir Işıkta

bir sokaðý geçmeye doyamamak gibi
bendeki bakýþýnýn son anýnda
þu kekreliði yarým tortu...

kaçýrdýðýmýz bu yaðmur
pýhtýlaþýrken ani uyanmalarýmda
kendi kendime kendimle savaþtayým
ve evren senden baþkasý deðildir
serçe bilekli bir gözyaþýndasýn
ve ben gözpýnarlarýndan öpmek içinim
upuzun ölüyorum...

odun kömür dolardý saçlarýmýza
saçlarýmýz yaðlý
ayaklarýmýz yara bere içinde
sadece senin geliþindi sýcak odam
onun dýþýnda dünya sýðýnaðýmdý
ve yalnýz annemin göz hapsinde deðildim
kör bir ýþýkta aðladým
gidiþin aydýnlattý yüreðimi
ayrýlýðý anladým...

ilk sabaha benziyorsun kesin
yoksa böylesine süresiz þaþýrtýcý güzel
böylesine neyi anýmsarsam anýmsayayým
önce yüzün olmazdý en taze acýmda
kýþ körpesiydim
yaz acemisi
bahar cahili
seni sevmek harici
hâlâ öyleyim...

bazen öleceðim an geliyor yanýma
genelde gece uyumaya çalýþýrken
ay inadýna göðe çapkýn
renk kýrýntýlarý aðýr nazlý
duvarlar sýkmaz oluyor
dýþarýyý kýskanýyorum
sen gene gelmiyorsun...







kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: