Milli mücadele zamanlarýydý. Ona aþýktým,ama o düþmandý. Ve onu öldürdüm, Caným yandý mý ona sýkarken? Yandý,son ateþ... Silahlara vedaydý. Þimdi hayallerimle yaþýyorum. Ama hayallerin ne faydasý Ne de zararý vardý bana. Hayal kurmayý boþ verdim. Bir hayaletim artýk. Ne bir ölü, Ne bir canlý. Gölge gibi bir þeydim. Ýstediðime görünüp Ýstediðime görünmüyordum. Benden korkarlardý, Korkaklar! Altlarýna ederlerdi, Korkaklar!
Yalnýzlýk kýçý kýrýk bir sandal gibi, Suyun üzerinde süzülüyordu. Yalnýzlýðýn en baba kaptanýydým, Güverte’m saðlam. Kayalýklar yosunlu.. Deniz buðulu... Maviliklerde kayboluyordum, Yüreðim kayalýklara vuruyordu. Ve uyandým rüyadan.. En son revolveri kafama dayadýðý mý hatýrlýyorum. Sonrasý karanlýk... Ucu boþluk.. Ölümüm çok sýradan olacaktý. Farkýndaydým... Bu yüzden sýradan ölümler çok sessizdi. Benim ki tam bir sessizlik abidesiydi. Ölümüm hiç can yakamayacaktý. Ve hala korkaklar ben öldükten sonrada yaþayacaklardý. Ta ki birkaç deli gelip, Korkaklarý cesur yapmadýktan sonra.
"Korkaklara en ölümcül oyunu deliler yapar." Sosyal Medyada Paylaşın:
baris78 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.