DİLENCİ...

Kýþ.
Soðuk.
Pul pul kar.
Karý rüzgar kovar.
Kar, inat eder, savrula savrula yere konar.
Rüzgar hiddetlenir buna, uðuldar
Kar, þiddetlenir, yaðar, yaðar, yaðar...
*
Cami kapýsýnda bir yaþlý adam,
Gözleri ama
Yaþlý adam hep burada
Yaz, kýþ, bir avucu açýk dilenmekte
Acýnacak bir hali var…
Acýnacak bir hal…

Bir zamanlar bu adam çok zengindi.
Malý mülkü her þehirde var idi.
Yediði önünde, yemediði ardýnda idi.
Arabalarý, uçaðý, helikopteri emrine amadeydi.
Þöhreti, þaný yerindeydi.
O kürkler, elbiseler öyle bir güzeldi.

Þimdi yok hiçbiri, anadan üryan
Örtünsün diye bir çaputu vermek gerek
Herkes bu adama hayran iken
Gözüne girmek için büyü yapanlar olurdu
Baþlarý önlerinde mahcup yürürlerdi yanýnda sadýk bir beygir gibi
Kalmadý iyi gün dostlarý, kaçtýlar hepsi
Acýmalý mý bu hale, gülmeli mi?
Allah böylesine zorda býrakmasýn kimseyi,
Beþ vakitte cami önünde el açýp dilenmeyi.
Görmez kimse adamý, göz ucuyla bakýp geçer
Ýyi günde dostta var, yar de var,
Yoksa elde avuçta, var olanlar yanýndan kaçar…

Sosyal Medyada Paylaşın: