YASAKLI SEVDİĞİM

Serin yaz gecelerinde,
Toprak örtülü evimin üzerinde,
Yer yataðýma uzanýr,
Seni düþünürdüm gece ýþýyana kadar.

Bazen Çoban Yýldýzý’na sorardým;
Sen de yasaklý aþk yaþadýn mý?
Yanýt alamazdým.
Gizlerdi aþkýný.

Bazen de küçük pencerene bakar,
Sorardým kýsýk sesle;
Seni sevdiðimin farkýnda mýsýn ? Diye.
Suskun kaldýn hep.Seni sevdiðimin farkýnda deðil miydin?

Adýna yakýlmýþ türküyü söylerdim bazen.
Gecenin gizinde pencerene yaslanýp,
Türkünü benim sesimden dinlediðini düþlerdim.
Gecenin sessizliðinde.

Karþý daðýn doruðundan güneþ doðmak üzere iken,
Açardýn küçük pencereni.
Gece serinliðinde suyunu soðutan,toprak testinden,
Yudum yudum suyunu içerken,
Kestane koyusu saçlarýný seyrederdim.

Seni çok sevdim köyümün kýzý.
Yüzüne serpilmiþ küçük,küçük çillerini,
Buz mavisi gülümseyen gözlerini,
Dudaðýndaki beni sevdim.

Ömrüm yasaklý sevginle gelip geçti.
Belki bir gün olur görürsün.
Kýrlaþtý gençliðim.
Senin saçlarýn da kýrlaþmýþ,
Buz mavisi gözlerinin feri solmuþ olsa da,
Vazgeçmeyeceðim yasaklý sevgimden.
Seni son halinle de seveceðim.

Nazmi ÖREN

Sosyal Medyada Paylaşın: