Bir sabah, içinde bir acýyla uyandý annem,
Telefona koþup aradý mehmed’ini hemen.
Kapý çaldý, karþýda rütbeli askerler...
Dizleri kýrýldý Annemin þehit oldu mehmet.
Babam köþede hýçkýrarak kan aðlýyor sessizce,
Herkesin dilinde aðýt var, vatanýma feda mehmet diye.
Tabutuna sarýlýp aðladý yengem, çocuklar kaldý çaresizce,
Ýçim kan aðlýyor Anne þehit oldu mehmet.
Dayanamadý abilerim kaldýramadýlar tabutunu,
Al bayrakla süslendi heryer ve herkesten gelen avuntu,
Babam bir mehmed daha veririm diye baðýrýrken,
Annem yavrum diye gözlerini kuruttu.
Þehid oldu mehmedim, yeryüzünde tekbir sesleri,
Bir coþku bir hüzünle milletimin hainlere öfkesi,
Türk’ü, Arap’ý ve Kürdüyle kimse bölemez devleti,
Þehit olmasýn mehmetler, yok edelim daðdaki itleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.