Kal Gülüm

Yüreðim berbat sevdam talan
Annence kutsalken uzaðýndayým senin
Þehrine küs memleketine yabaným
Tanýmýyor çocukluðumun körebe sokaklarý
Sen kömür karasý gözlerine sürme çekerken
Güz yapraklarý düþmeden evveli
Beni çekiyordun kendine ýsrarla
Ýþte o an kýrýlýyor gururum
Ve bir öpücük konduruyorum ekmek tadýnda
Uykulu gözlerine uyanasýn gelmeden
Hazan vaktiydi dalýndan düþerken yaprak
Ve baðrýma taþ bastým dönerken ettiðim yeminlerden
Beni sevmen Ya da nefret etmen senin yararýna
Çok seversen benim kalýrsýn nefret edersen unutamazsýn
Oysa kýrýlganlýklarým gülce ani ve narin iken
Aðaç gibi altýnda oturulmaya hasretim seninle
Ve þimdi apayrý þehirlerde sabahlýyoruz biz
Güneþ tam tersten doðuyor kýrýlmýþ aþkýmýza
Gözlerim uykulu günaydýnlarýmýz sis, çapak dolu
Tam ten’imiz genleþince farkýna varýyoruz yaban omuzlarýn
Yumruklarým göðsümü pare pare top ateþleriyle dövdü
Seni ben beni de sen umursayarak hatýrlayýnca
Nefret nidalarý bir kez daha döküldü avuçlardan
Sahte gülüþlerin ardýna saklanarak bir kez daha kal
Gitmeden senden sen bende kal
Cesaretimi kaybetmeden bu kez ben buldum
Ve sana hediyem olsun kal deyiþlerim

Sosyal Medyada Paylaşın: