Ey aþk yolcusu.. Aþký benden deðil aþýktan soracaksýn, Ne olduðunu bilmiyorsan. Önce piþeceksin sonra yanacaksýn aþk arýyorsan, Aþk için.. Aþk ne satýlýrdýr, ne bulunurdur pazarda, bulunurdur anca gönüllerde… Aþk, gönül fermanýdýr… Aþk, çiledir… Aþk, yüreðe su serpendir… Bulmuþsan sen aþký, Aþk uðruna seve, seve yanmaya baþlamýssýn demektir…
Beri gel beri… Mevla’m yanýlmaz bilirdir, kendini yürekten seveni.. Ýsterse aþk kapýsýnda yandýrýr, isterse yandýrmaz seni beni.. Aþk Hak yolunda yanmaktýr, aþk Hak yolunda piþmek huzura kavuþmaktýr. Aþký piþerek yanarak ara bulmak istiyorsan.. Aþk alazýnda seve, seve yanmayý kabullenmisin demektir.
Aþkla yanan bir yürekte, asla kin nefret kibir olmaz… Hele yalansa, o haþa… Gökten, taþ yaðsa baþýna düþmez pislik yaðsa üstü baþý kir tutmaz… Bir iþe baþlarken Bismillah La baþlar bin ölçer bir biçerdir aþk yolunda giden… Aþk ile yanan yürek, harama asla el uzatmaz… Aþkýn alazýndan tutuþmuþsa, seve, seve yanardýr.
Aþk yolu taþ dikenle doludur… Sabrýn çilenin ve yüreðe hükmedenin yoludur, Gaflet içinde yüzenler… Hele Sabýr etmesini bilmeyenler, ararsa bulamazdýr bu yolu Onlar gaflet uykusuna dalanlardýr.. Onlar… Aþk ateþinden kaçanlardýr, dünya nimetlerine tapanlardýr. Ferahlama deðildir, hüsrandýr onlarýn sonu…
Yüksel Þanlý er 12 Aralýk 2012 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.