Sen Bilmezdin…
Ben seni severdim sen bilmezdin...
Ayak seslerini beklerdim kaldýrýmlarda...
Ben hayatin senli yanlarýný yasarken
sen yakamozlarý izlerdin benden habersiz...
Dalgýn dalgýn bulutlar gelip geçerdi tepelerden...
Kalabalýklar içinde bulurdum seni
kahkahalar yapýþmýþ dudaklarýna...
Gizliden gizliye izlerdim seni
sen bilmezdin…
Gözlerine bakamazdým sezenler olur diye
Dualarým sanaydý senin senden habersizliðinde...
Ben seni severdim sen bilmezdin...
Ay ýþýðýmý beklerdim zifiri karanlýkta
yaðmur yaðarken yüreðime
sesimi býrakýrdým duvar diplerine
sen bilmezdin
...
Ýçimde sevdanýn yangýný
öksüz/dü gülüþlerim
kuytu köþelere düþünce düþlerim
ben seni severdim sen bilmezdin
...
Yine sana seslendim sabahý bekleyen
serçelerle
sen duymadýn sevgili
...
Bu cana artýk ayaz yaðar
Ve ben üþürüm, gözlerin kadar dünya
Ne yana düþsem gözlerini görürüm…
…
Vedalarýn acemisiyim artýk
Ne bir eksik, ne bir fazla hayat
Gözlerini içimde unutma sevgili
…
Rasim Yýlmaz
12 Kasým 2012
12-12-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.