İmgelere Vuruldu Düşlerimiz

Bu sularý kesilmiþ gönül ýrmaðýmda anýlar benim yüzüme, senin yüreðine yansýrdý sevgili
Oysa ki, unutulan her ayna kirli, korkular düþlerle iþbirliði edip, yerle bir ederdi bir þehri.
Biz ki, sevinçlerin peþindeyken yarasa sevdalarýmýzýn pelerinleri örterdi sevdamýzýn üstünü
Ölümcül ateþlerin yandýðý bu yerkürede bir buhur, bir tütsü kokusu bölerdi düðünlerimizi…

Bulut aðlamalarýnýn çisentilerinde açýlan her söz torbasý bizim hikayemizi anlatmayacak müzmin bakýþlým. Sevda sokaklarýna sorgularýmýzý, sevgi sofralarýna somunlarýmýzý ve aþkýn rüyalarýna da hülyalarýmýzý serdikçe biz, bu hayat bilmecesini hep soran olacaðýz. Hasretimizin sorgularý terler gibi kaygan, avucumuzdaki büyü gibi gerçek, gözümüzdeki düðün gibi bu hayat pistinde çalgýsýz oyunlara duracaðýz.

Ýlk defa sözcüklere söz geçiremedim bu gece. Yüreðimin gurur taþlarýný savuramadým göklere. Denizlere yalvardým, daðlardan yankýmý geri dilendim, ormanlarda kendimi kaybettim. Ýlk defa bu gece gül bakýþlým umutsuzluðuma yenildim ve ilk defa senin için aðladým. Öfkelerinin kalkansýz hamlelerinde geçmiþimin arenasýna daldýðýnda vahþi hayvanlarýma av olursun. Zaman labirentlerimin aðrýlý kederlerini açarak kaybetme beni vahþi Orkide’m. Seni seven þu ozan yüreðimi kýlýçlara, gürzlere tutarým ben.

Belki de gelgitlerine hiç yakalanmamalýydým senin. Ýki bölümlük bir sevdanýn sýð sularýnda boðulmamalýydým. Diktikçe sökülen bu aþk gömleðini kýrk bir yerinden yamamalýydým. Yittiðim gözlerinde isyan çýkarýp ülkeme dönmeliydim kürek kürek. Seni gecelerin suskun yalnýzlýklarýna sarýp, kýyamet tutkularýmýn çaðlayanlarýnda yýkayýp, yaðmur gözlü sevdalarýmdan kýskanmamalýydým.

Arayýþlarýmýn ve özlemlerimin kuluçkasýnda, kendimle kýyasýya yarýþtýðým bir ömür labirentinde, kulaðýma söylenmiþ masal sözcüklerinde gönlümün bordasýna vuran bir yakamoz ýþýltýsýydýn sen. Yüreðimin aynalarýna vurduðun zaman geleceði düþler, ömrümün raylarýndan kayan bir trenin peþinden koþardým. Þiirlerimin hiç açýlmamýþ kozalarýnda güzelliðini saklar, uðruna geceleri diþlediðim bu ömür hapishanesinde gölgem düþerdi susuz göllere.

Ýmgelere vurulunca düþlerimiz, eserdi rüzgarýmýz sessiz. Bu sularý kesilmiþ gönül ýrmaðýmda anýlar benim yüzüme, senin yüreðine yansýrdý sevgili. Oysa ki, unutulan her ayna kirli, korkular alýp yerle bir ederdi bir þehri. Sen þimdi neye dokunsan kan, neremi ziftlesen yýkayamaz beni hiçbir deniz. Say ki, kan yaðar gökyüzünden, say ki sözün gemisi yürümez bu yerküreden. Sorularýna yanýt ararken sen, soran bendim masalsý düþlerini. Þiirlerin kanatlarýyla buralara geldik iþte, onun yelpazeleriyle serinleyeceðiz gölgesiz çöllerde.

Bu kan kuyusu þehirde bir utanç gibi duran geçmiþimizle, ne zaman elimizden alýnacak bilmiyorum ziynetlerimiz. Yüreðim Toros bakarken sözcüklerim bir ýrmakta boðulacak gibi küçücük otlara tutunmakta. Oysa, yosun ülkemin derinliklerinin en uzaðýna ben atardým taþlarý. En yakýnýma düþürmek için yüreðini var gücünle asýlýrdýn kürek kemiklerine. Bedenindeki aðrýlarý hissetmek için gündönümünü bekler, göðüs kafesindeki acýlara anlamlar arardýn.

Delik yelkenlilerimize rüzgar umarken, yaþamý ateþe verirdik biz sevgili. Kokusuz fýþkýran yaban çiçeklerinin küskün bakýþlarýnda sevince aðýt katardýk sürgün ceplerimizden. Hangi sözcüðü çaðýrsam evrenden gözlerini diler, hangi yüreðe diz çöksem öpüþlerini arardým. Sýcak tutardý ellerin, menekþeleri anýmsatýrdýn, gül öperdi dudaklarýn yemyeþil bahçelere sýðmaz, çaðlardým, gecelerin zýpkýn dönüþlerinde bir yangýn sarardý bedenimi, kokun dolardý içime, aðlardým.

Biz ki, unutulmaz sevinçlerin peþinde koþarken yarasa sevdalarýmýzýn pelerinleri örterdi sevdamýzýn üstünü. Ölümcül ateþlerin yandýðý bu yerkürede bir buhur, bir tütsü kokusu düðünlerimizi bölerdi. Tarihin çöplüklerini karýþtýrdýkça birbirimize küser, dörtnala bizden uzaklaþan yýlký atlarýný kovalardýk sessiz yolculuklarýmýzla. Oysa, minnet sözcüklerinin sorgularýnda her sabah baþka bir adam uyanýrdý uykularýndan. Saatlerin turunu tamamladýðý yemyeþil bahçelerde sana koþar, maðaralarýn kapaklarýný açarak salardý yüreðine kanat açacak aþk güvercinlerini.

Göðsünde büyümeyi dileyen bir çocuk say sevdalým bundan böyle beni. Acýyý arayan, acýnýn eteklerine tutunmayý seven bir sevdalý bil beni. Düþünerek unuttuðumuz günler adýna özleyelim birbirimizi. Sonsuza dek yansýn yüreðimizde evrenin göz kýrpan sözcük fenerleri. Seni özlediðimde, seni yüreðime dilediðimde deþeyim yeryüzünün tüm gömütlerini. Kirlenmiþ sularýmýzý arýtayým, çocukluðumun düþlerinde seninle oyunlara dalayým. Gölgesinde oturduðun, yapraklarýndan fal tuttuðun, aþklarýný didikleyip durduðun bu yaþlý çýnar aðacýnýn senden tek dileði bu iþte.


Selahattin Yetgin


Sosyal Medyada Paylaşın: