Kollarým kendimi sararken
Halime sessizce acýyorum
Ne kadersiz bir kulum diye
Mutsuzluðumda pay çýkarýrken her insana
Hiç anlamamýþým ben
Tek suçlu kendim olduðumu
Akan yaþlarýmla aynaya baktýðýmda
Kendimi korkutan bir ben
Oysa gülen gözleri ile hayat veren yok
Her yok oluþumun mimarý benmiþim
Mantýðý býrakýp yüreðe kanan
Her þeyin suçlusu benmiþim
Neden her sevene safça inandým
Kulaðýma fýsýldanan aþk nameleri mest etti
Kadeh kadeh sunulun aþk meyi
Baþýmý döndürürken
Bulutlar üzerinde hayallere dalarken
Suçlu beni baþtan çýkaran vefasýz mý ?
Yoksa ona kanana akýlsýz yüreðim mi?
Yok artýk kanmam
Zehirli dillerden akan bala
Tatlý tatlý gülümseyen sýfata
Ellerini açýp uçurum önünde bekleyene
Seviyorum ninnileriyle uyutana
Yok artýk kanmam ....