Kýskanýrken ay güneþi aydýnlýk onun diye
Þimdi kendi ýþýðý canýný yakýyor
Güneþ sönüyor ay donuyor
Hayat ise farkýna varmadan soluyor
Bir ihtilal oluyor geçmiþ beynimde
Ellerim yüzüme gidiyor
Bir zamanlar senin okþadýðýn tenime dokunuyor
Uzanýyorum önümde duran aynaya
Bu gördüðüm ben miyim ?
Hayýr zaman bu kadar hýzlý akýp geçemez
Hele ki bana haber vermeden mümkün deðil
Yalan söylüyorsun ayna
Sen bir yalancýsýn bu ben deðilim
Nerede pembe tenim
Al al yanaklarým
Parlayan ela gözlerim
Onlara perde olan kirpiklerim
Kirazý andýran dudaklarým
Sevdiðimin öpmeye doyamadýðý
Hayýr bu ben deðilim
Yalan söylüyorsun ayna
Elimden fýrlatýp atsam
Yok olmaz batýl inançlarým da var benim
Ya kýrýlýrsa yedi yýl uðursuzluk
Bunu kaldýramam biliyorum
Olamaz ellerime ne olmuþ
O ince uzun kýrmýzý ojeli parmaklarým
Kalmamýþ eski halinden eser
Neler oluyor bana bu gün
Kendimi ilk kez mi görüyorum sanki
Ninemi hatýrladým
Saçlarýmý örerken hep böyle kal derdi
Söz vermiþtim öyle kalacaktým
Ya þimdi
Saçlarýmý istila eden bu aklar da
Neyin nesi
Uzak dur ayna benden uzak dur
Sen yalancýsýn bana yalan söylüyorsun
Bu da ne þimdi ?
Gözlerime ne oldu
Nedir bu yaþlar yanaklarýma süzülen
Yasaklamamýþ mýydým size aðlamayý
Demedim mi bu zayýflýk diye
Ellerim titriyor kalp atýþlarým hýzlandý
Ýlk kez aþký tadan bir kýz gibi
Oysa ben
Evet kabul ediyorum
Nineme verdiðim sözü tutamadým
Ay güneþe teslim ederken yerini
Gün be gün erirken beni de sürüklüyordu
Teslim oldum her inkara raðmen
Ýzlerini býrakýp giden zalim yýllara ....