TOKMAK
Ne güzeldi eskiden
Sahte hediye kutularýný sokaða býrakýp
Sokakta bulduðunu alan ayýpçý büyüklere kahkahalar atmak, durduðumuz pusudan.
Ne güzeldi eskiden, otomatik makineye dökülecek suyu kazanda kaynatýp,
Gecek taþýnda bir tas su da baþýmýzdan aþaðý utanarak dökmek.
Eskiden ne güzeldi, balkonda babamý dondurmayla beklemek.
Sokakta öðretmeni görünce, öðrendiðimiz gibi bir taþ ardýna sinlenmek
Sinlenemezsek, merhaba demekten korkup asker selamý vermek.
Ah, ne güzeldi sobada ekmek kýzartýnca annemin kýzmasý.
Erken uyandýðýmda saati bilmediðimden geç kaldým diye tepinmek.
Önlüðün altýna öfke nöbetiyle pantolon giymek.
Güzeldi, daha onbirimde evden ayrýlýp gitmek.
Ödevime hasret gözyaþýný düþürmek.
Defterimin köþeciðine kalp yapýp,
Ýçine gizliden "A" harfi çizmek
Aþk bile baþka güzeldi o zaman
Masum, bir harf çizdiðinden utanýp
Üstüne bin kalem darbesi indirerek.
Güzeldi be, belki yine olur
Hakîme rica ederiz
Kalemi kýrmaz da, tokmaðý vurur
Ben yine çiziktirim, defterimin köþesine
Masum aþkýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.