MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YOSEF'İN DÜŞÜ
NOVIEMBRE

YOSEF'İN DÜŞÜ




Bab I


Ki o zamanlar hayvaný ehlileþtirir insan
Topraða koþar öküzü
Sütünü yadýrgamaz mesela keçinin
Arpanýn ve buðdayýn tadýna varmýþtýr çünkü
Geniþ koridorlu ambarlar yapar
Vazgeçmez biriktirmekten

Ýþte bu zamanlarýn birinde
Abraham henüz Ur þehrindedir
Philistia’ya muhacir olur
Ve
Yýtsak’ý doðduktan birkaç bin yýl sonra
kurban etmeye yeltenir.

Ayýn ön dördünde Abraham eski lahit’in tanrýsýna seslenir
O berrak aydýnlýðýn altýnda
esmer derisine bakarak
yalvarýr bir yýldýz kadar uzak tanrýsýna
Tanrý böylelikle vazgeçer kibirinden
Ve Yýtsak’ý baðýþlar ona
Abaraham’ýn omuzlarýnda 10 bir yýldýzýn, kamerin ve þemsin günahý vardýr.
Lakin mercimeðin ve uzun servilerin anavatanýdýr Philistia
Abraham oðullarýnýn hürmeti ve tanrýsýnýn emri üzre doldurur ambarlarý

Yýtsak, nemrudun þerrinden kurtulur kurtulmaz, Bail’den göçer.
Mýsýr eline varýr.
Orada, ölü inekleri diriltmekle iþtigal olur.
Daða can verdiði de söylenir
Daðýn gölgesine ateþ düþürdüðü de…
Bi de ölü Yakov’a cisim vermekle meþhurdur.


Yakov, Harrani kadýnlara yangýndýr
Dayýsý Lavan’nýn kýzý ceberut Rahel için yedi yýl çoban oldu Edessa’ya

Ve iþ bu sahife
Yakov’dan olma
Rahel’den doðma
Yosef’in düþüne dair tutulmuþ olup
Yosun gözlü keçilerin
Ve
Kurbaða olmadan evvel
Sazlýkta þarký söyleyen
Larvanýn geniþ kalçalý diþi peygamberdevesine
Serenadý-
-nýn matbuudur!


Rivayete göre,
Altý hafta sonra
gemi rüzgarda savrulup yelkenler aþýnýnca
Lut’un tanrýsý
bir gece gökten eðilip Abraham’ýn insanlarýna baktý!
Ve ayný rivayet üzre
Yosef daha o gece
o kýsýr rahme düþer.
Günlerden cumartesidir.
Bir dala tutunur gibi avuçlar yeryüzünü.
Yaðmur durmaksýzýn boþanýr çatlaðýdan göðün
“Sevgili Rahel!”
dedi Yosef
“beni ýrmaklarca doðurdun
acýlarýmý bir gölün dibinde daðladýn
yüzüme bir semenderin korkularýnca þekil verdin.
Ve bak! Ben gülümsüyorum senin karþý konulmaz korkaklýðýna raðmen!
Üstelik yüzümü avuçlarken ele verdin gözlerindekileri.
Demirden akýyordu gözlerin
Paha biçilmez korkulardan…”
"Fakat al iþte!"
dedi Yosef
Bu yüzüme döktüðün tunç, Ýbrahim’in bencilliðidir
Bu yanýma koþtuðun çocuk
da
Ýsmail’in hüznüdür!
Yazacak bunlarý vakýa- nüvis
Dünyanýn öte ucunda
adaletine çomak soktuðumu bilecek oðullarýn

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.