her gece ayýn þavkýný düþledi o ve özledi yakamoz kokulu rüyalarýný.
neden hiç sevmedi göçmen bulutlarý, ve neden her yasemin vazgeçilmez aþkýydý onun? ah bu yalnýzlýk ah bu karanlýk korkusu... hiç bitmeyecek gibi bu gece hiç dökülmeyecek yýldýzlar...
ve her gece güneþi düþleyecek bu karanlýk sular.
Ufuk Bayraktar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.