Biraz da tabiptir her yalnızlık

Gece kirli pasaklý
yükseklerden düþüyor yaðmur taneleri
ölünesi günlerden en beteri
intihar kokan gözleriyle bakýnýyor insanlar
her biri dert meyhanesi

pipisinden tutup da, hadi diyorum içimdeki çocuða
büyü, kus bütün yalnýzlýðýný
birkaç damla akan haricinde nemli külot
aðyar bir aþkýn en dokunaklý kýssasý

kim bilir sevilip de sevemediklerimin ahýdýr bu karanlýk
öyle ki gözlerim ölü bir ceylan susuþu
konuþmak en günah, gahý çile bu meyus ilinti

keþke diyemezsinde, dönmek namusuzlarýn silahý
namlu fiþeði tutan kahpe bir söz
aðzýmda çevrilmemiþ jiletler kadar aidsli
dokunan þüphe eder, ruhumdan bir tas içen günahkar

bari olabilseydim öyle adlý namlý þair
derdim bu hece, belki de ilham tribi
ah keþke daha on ikiden vurabilseydim de
tükenirdi yeniter ve merkezi mim katili

sonra kana kana içmiþim insan meyinden çok mu?

nasýlsa yalnýzlýk kurutup yelesini, olurken aslan parçasý
kapatýr büyüttüðü yardan izleri

.





Sosyal Medyada Paylaşın: