Ninni

hangi akþam uzansa gecenin beþiðine
duyulmamýþ ninniler söyleniyordu
uyutmak için anýlarý bir bir
ipe asýlan günlerimin kurumayan yanlarýydý
nemli acýlar

haylaz bir çocuðun sapanýyla kýrýlmýþ
bütün sokak lambalarýnýn
zifiri karanlýk gecelerde
gýrtlaðýmda baþtan savma nefes alýþtý yaþamak

ön sözü hatalýyken
üstü karalanmýþ son sözler yazýlýyordu
çocuk masallarýna iliþtirilmiþ

ve baykuþ gagasýnda ölü bir kent taþýyordu içimde
kaç sert rüzgarlý mevsim devirdi / bu koca gövde
kaç kara gecenin þakaðýna silah dayadý

sayamadým içimdeki mezar kemiklerini
öldürdüm ne bildiysem eskiye dair
nerem varsa sana kalan hepsi katil

kara, borana kafa tutan kardelen umuduyla
dokuz doðuran suskunluðun son paragrafýnda yürek
susuyorum
içimin kekeme çocuk dilinde

deli yelinin getirdiði kavak gölgesinde
ellerimle tutuyorum rüzgarlarý
ýsmarlanan yýldýzlar çiziyorum göðün göðsüne
ninnilere gereksiz gecelerim.

s.u



Sosyal Medyada Paylaşın: