Vazgeçiþ
Kirli ve yorgun bir hýsýmlýkken hayat bana
Cürmümün vebaliyle okuyorken yarýnýmý
Akýlalmaz yalnýzlýklarý üzerime örtüp
Hýnca hýnç öfkeleriyle baðýrýp duruyorken
Dilimin ucuna kadar gelen vicdaným
Ve susturucusu olmayan riyasýz uykularým
Zehir zýkkým olasýnýz diye sizi içiyorum
Bir ölmenin tesellisiyle aðlattým da içimi
Kan revan olmuþ mutluluklarýmý çýkardým
Düþman güþüþleriyle aklansýn diye ömrüm
Bütün günahlarýmý sereserpe açtým
Ey dünya ve ey dünyalýklarým elim kolum
Ve veni beklemekte olan yarýnlarým
Sizden hiddetle ve þiddetle vazgeçiyorum