Dað deðil ulaþýlmaz zirvesiyle, ki müfrit
Davranýþlar yüzünden, insanlar hep daðlaþýr.
Hangi tür sözler bizi, gererken, eder ifrit
Münferit ya da kesret; varlýk neden aðlaþýr?
Bilmez, irdelemeyen; oysa yaþar hep tefrit.
Kalp damara, gençlikte, kan pompalar; kan, seyyal;
Duygular ürkek, titrek; iþte o hal babýnda,
Resm’olan manzarada, can, cana olur meyyal.
Erkek, kadýn demeden; insanda, icabýnda;
Tamiri zor çöküntü, getirir biten hayal.
Birey; ölüm, kalýma muktedir mi; esir mi?
Evren kuþatýlýrken evre evre iç içe,
Olumlamak nesneyi, özgürlüðe tesir mi?
Ýrade nerde baþlar; nerde dönüþür hiçe?
Düþünden düþen insan, her þeye münkesir mi?
Esir olur esire, zarar görür, fark etmez
Ýnsan, saplantýlardan, neden hala çark etmez?