Keþke, Boþuna geçmeseydi zamanlar Ölmeseydi senli düþlerim birer birer Karanlýklarýn bað bozumlarýný Önemsiz saymasaydým Göz göze geldiðimiz anda Tutsaydým ellerini Ölürdü her bakýþýmýzda binlercesi keþkelerin - Gönlümü titretenler her zerreme yerleþse Ýçimdeki daðlarýn yamacýnda birleþse Bu kadar çok olmazdý yürekteki keþkeler Düþlerimin peþinden koþup, gidebilseydim
Keþke, Hüzünlere banarken geceyi Pes etmeseydik üstümüze çöken karanlýða Sönmeseydi içimizdeki ýþýk Unutmasaydýk aþkýn tadýný Ve… Daha çok bakabilseydim Aðlarken gözünden süzülenlerin tadýna Hiç döner miydim , bu aþkýn yolundan - Tutuþup bir yürekte yansaydým için için Dilimde barýnmazdý bu kadar neden, niçin Yakmazdý yüreðimi böyle zalim keþkeler Yerinde, zamanýnda veda edebilseydim
Keþke, Hiç dönmeseydin yönünü benden öte Hep sana takýlý kalsaydý bakýþlarým Hiç deðiþmeseydi kýblegâhým Ayaðýma, cesetlerim takýlmadan yürüyebilseydim Sevdanýn çileli yollarýnda Büyümüþ olsaydým, olabilseydim Hep seni düþünecek kadar Seni düþleyip goncalar derseydim, Gönül baðlarýndan, korkusuzca - Senin olduðun her yer koskoca dünya gibi Bir yaren uykusunda güzel bir rüya gibi Belki korkup kaçardý düþümdeki keþkeler Kavuþuruz mutlaka, dayan diyebilseydim
Keþke………. Yaþam aðlarýný bu kadar karmaþýk Örmeseydi, sarmaþýk misali Ve ben birini: Bütün acýlara dayanabilecek kadar sevebilseydim Koskocaman bir roman çýkardý Sana söyleyemediðim anýlarýmdan
Ne hüzün kalýrdý bize ne de böyle acýlar Tükenirdi yürekte topyekun bu sancýlar Yaþamazdý bizimle bu melanet keþkeler Senin ile birlikte ,sabah edebilseydim
Keþke…. Her beni özlediðinde, ‘’ Býrak , gel ‘’ diyebilecek kadar Cesur olabilseydi sevdiðim Ve… Sokaklarý cayýr cayýr yanmýþ Bu koskocaman þehirde Yapayalnýz býrakmasaydý beni
Keþke… Daha çok yýldýz toplayabilseydim Daha kolay dokunabilseydim saçlarýna En tatlý rüyan olsaydým Özlediðim biri olsaydý hep Ve.. Ýçine destursuzca dalýp , Bir vuslat türküsü söyleyebileceðim Her kokuyu alabileceðim odalarý olsaydý, Senli düþlerle kurduðum gönül sarayýmýn Belki de yeniden doðardým küllerimden Terketmeseydi sevdan beni
Bazen aç susuz kaldým, anýlarla avundum Ne seni hakir gördüm ne de kendim savundum Bizi yaban ellere atamazdý keþkeler Senin ile aðlayýp senle gülebilseydim
Keþke… Zamaný durduramadýðým anlarda Bir küçük bisiklete atlayýp, Yakalayabilseydim birer birer Kaçýrdýðýmýz tüm fýrsatlarý, Peþinden koþtuðumuz düþlerimi kaybetmeseydim Göze alabilseydim hasta olabilecek kadar ýslanmayý Ve… Sensizlik dolu anlarýmda Ýçip içip sarhoþ olarak Öldürebilseydim sensizliðimi Silip atarken keþkelerimizi karanlýklar ardýna
Þimdi biraz irkilip toparlanma zamaný Yüreði eylemiþken sakin sevda limaný Bizi yerden yerlere vuramasýn keþkeler Bizi biz eden gerçek, aþkmýþ görebilseydim
*ÞÝÝRÝME GÜZEL YORUMUYLA CAN VEREN DEÐERLÝ HEMSERÝM AHMET ÇITAK’A teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.