Ellerim her noktada biraz daha zayýflýyor.
Kalbim aðýrlaþýyor.
Gözlerime bakamaz oldum.
Gururum kýrýlýyor her geçen günün zifrinde.
Onurumu zedeliyor artýk daha fazla yaþam.
Bir çýrpýntý vuruyor dalgalarla kursaðýma,
Baðýramýyorum.
Aðlayamaz oldum.
Umutlar tökezliyor parmak uçlarýmda,
Ölmeyi hakediyorum.
Sövmek var ki içimde,
Sesime yeltenemiyorum.
Utanýyorum kendime göz ucuyla...
Her yeri darmadaðýn ediyor zihnim,
Bir baþka acýyor gözler bedenime,
Gururum kýrýlýyor,
Boðazýmda zoraki yutkunuþlar.
Yaðmura þemsiye açmadým,
Hiç bir çiçek açmadý.
Kaçmadým yalandan,
Üzerine kükredim soluðumun
Soðuðuna yenik düþtüm soyutluðun.
Kaçýyorum temaslardan,
Gururumu kýrýyor biri, birileri, bir þeyler.
Ben yoksulum. Yoksuluyum gidiþinin.
Gamzesiyken espirilerde bir piçin,
Þimdi cesediyim ruhtan düþenin.
Ezmedin mi çamurlu ayaklarýnla yeryüzü!
Hüzne hamal etmedin mi kamburumu!
Ben dökülüyorum bir nehre,
Boyunca kirli bir akarsuyun.
Çýðlýklar biriktiriyorum içimde,
Yorulmuþluklar boðazýna demirliyorum,
Gururum kýrýlýyor, eriyorum...
Bir dalga vurup vicdanýmýn yukarýsýna,
Vazgeçip buralardan,
Diri diri ölüyorum...
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.