neydi
gönül yorgunluðunun çaresi
çok özledim de
hiç sevemedim özletmeyi
sadece
nefes almak deðil ki yaþamak
kim istemez
çevresinde gülen yüzleri
yalnýzlýðýný düþünüyorum
zira
yabancýsýn bu sakaða
hangi diyarda bulurum bir benzerini
bil ki
kar pek uðramaz yapraðýna
meltemin çok olacak inan
esen ayaza kafaný yorma
elimde bir þapka
imreniyorum sana
kalem gibi þu yükseliþin
mehtabý kaybolmuþ semaya
duyuyor musun sesimi
berrak pýnarlar ýslatýrken içimi
kulaklarýmda sitemi yankýlandý iðdelerin
gülsüz bahçenin
selamý gizli hatýralarda
topraðýn sýrtýndaki mermerlerin
aðýrlýðý çökmüþ damarlarýna
is kokusunu sevmez ki bülbül
iðnelerini dök gitsin, kedi kuyruðuna
hani o sancýda
kýrk adým atmalý ya bazen
duyarsýz simalara nispet
nasýl da gevezeyim asil duruþuna
bak iþte
selam getirdim akþam güneþinden
perde misali duvarlara inat
ne olur, hadi biraz neþelen
05.12.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.