yayla göç etmiþ buralara üþüyen bedenim eþlik ediyor ruhuma gölgesini arýyor kurumuþ yapraklar mizaný kurdular önümdeki masada
uyukluyorsun demek oysa daha dün gibi o merhaba cemrelerin avuçlarýnda çiçeðini görmüþtüm yeþillerin gülücük atýyordu semaya
bin düþünceydi her nefeste alevsiz yanýþlar senin eserindi þimdi ayaz ile narin kýrýlmaya gebe iðneler var sende
gözbebeklerin büyümüþ nerdesin diyordu hazan bakýþlarýn baþka canlarda bir heyecandý veda kurumuþ yosunlar nasipleniyordu buseden
bulutlarýn yorulunca ey gönlüm hayallerin baþlar döngülerin girdabýnda baki olan nedir, tükenirsin elbet heveslerin iki mevsimden ibaret en fazla 29.11.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban böceği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.