Senin adýn aþk bende!...
Yüzünü görmesem de bir resimde bile,
Hayalimde yaþatýyorum ya…
Haberin olsun!
Arýyorum seni her yerde,
bulacaðým elbette bir yerlerde.
Bulur bulmaz haykýracaðým: “Evreka! Evreka! Evreka!”
Ve, sarýlacaðým beline incecik,usulca sýkarak
Küçücük bir öpücük konduracaðým dudaklarýna…
Aþk içeceðim ölesiye
aþk þiþedeki gibi durmayacak
bir iki yudumda çarpacak
sarhoþ olacaðým
tamtam ritmindeki yürek atýþlarým
sefih efendisine totem dansý yapacak...
Oturacaðýz bir aðacýn altýna,
kollarýný boynuma dolayacak,
baþýný göðsüme yaslayacak,
bacaklarý bacaklarýma dolanacak,
saçlarýný koklayacaðým ihtirassýz
öpeceðim doyumsuzca
ve öpüþürken öylece sýzacaðým
bu hülyadan hiç uyanmayacaðým