İt ürür kervan yürür...
Tüm saatleri doldurmuþ koynuna
Bir mola vermiþ kendince hayat oyununa
Heyhat uðraþma býrak her þeyi oluruna
Ýt ürür kervan yürür
Bu devran böyle gelmiþ böyle gider
Assan da tüm takvimleri boynuna
Durdursan zamaný kimin umurunda
Yapmaktan vazgeç artýk geçmiþe gezi
Geçmiþ geçmiþte kalmalý
Adý üstünde mazi
Elinde küflü ekmek
Ha babam ye
De babam de
Hem karnýn aðrýyacak
Hem çenen
Belli iþte ömür sermayen
Heyhat demeden kalk doðrul düþtüðün yerden
Al ilk taþ benden
Yüzünde kaç çizgi var vazgeç saymaktan
Kýr aynalarý býkmadýn mý karamsar yüzüne bakmaktan
Târumar ettin kendini târumar
Yüreðin har
Kendi kalýbýn kendine dar
Seviniyormusun böyle kalýnca nâçar
Unutma zamanla insan kendinden de kaçar
Eeeee nedir bunun sonu
Tüm bu girdap nereye kadar
Çýkar koynundan tik tak tik tak iþlesin an lar
Zamanýn geçmesini bekleyenlere haksýzlýk
Esir etme takvimleri
Bir bir koparýlsýn yapraklar
Aðlama deðmez hayat bu gözyaþlarýna
Aklar düþmüþ bak þakaklarýna
Döðünmek deðil
Öðünmek lazým aslýnda
Yürek þimdi düþünme faslýnda
At gözlüðünü çýkarýp ara sýra
Bir baksak aslýmýza
Acaba kaç gün daha oturacaðýz ömür hasýrýmýza
Aslýnda çok ama çok büyük deðer/iz
Ýnsanýz yaaa
Bir dönüp baksak mâna deryasýndan içeri
Ýnan bak say say bitmez
Bize verilen nimetler
Kendi boyumuzu kat kat aþar
Unutma ki insan kendine biçtigi kýymet kadar
Ya saltanat
Ya batak/ta yaþar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.