İnsaf Vakti
Ya gel gönül han’ýmda ebediyen hancý kal
Ya uzaklaþ dünyamdan, ömrümce yabancý kal
Kaç mevsim daha sürer bu iþkence, bu zulüm
Hayalini sevmeye kalmadý tahammülüm
Kolay mý sanýyorsun, seni sensiz yaþamak
Tarumar bir yürekte yokluðunu taþýmak
Kolay mý, yapayalnýz yürümek seherlere
Hain karanlýklara, çarparak milyon kere
Senin yanaklarýnda kahkahalar büyüyor
Vicdanýn yalanlarla, masallarla uyuyor
Bense kör zindandayým hicranýmla baþ baþa
Öfkemi kazýyorum dokunduðum her taþa
Ansýzýn çýðlýk kopar, garip olur gökyüzüm
Bir yüzüm Eylül kalýr, Þubat olur bir yüzüm
Düþlerim paramparça gülüþüm öksüz, yetim
Kimsesiz kuytularda aðlar masumiyetim
Reva mý saðken daha, har cehennemde yanmam
Reva mý ki her düþten kan ve revan uyanmam
Hüzünler çekiliyor ruhuma perde perde
Gözbebeðim kanýyor sözün bittiði yerde
Ýnan ki ah etmeye bile dönmüyor dilim
Aldýðým her nefeste can çekiþiyor ölüm
Duvarlar birer birer üstüme geliyorlar
Senin sevda yurdunda ne iþin var diyorlar
Mülteciyim, göçerim, ne yerim var ne yurdum
Bütün saatlerimi insaf vaktine kurdum
Ya gel gönül han’ýmda ebediyen hancý kal
Ya uzaklaþ dünyamdan, ömrümce yabancý kal
S.U.
Serkan Uçar
01.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.